Völd „aft­ur­haldskomma­hluta“ VG

Davíð ber skoðanir Ívars Páls­sonar fyrir sig í gagnrýni á Katrínu Jakobsdóttur. Og á hennar fólk. Staksteinar eru leiksvið Davíðs. Hann segir Ívar vin sinn furða sig á að:  „aft­ur­haldskomma­hluti VG, sem er kannski studd­ur 7% kjós­end­anna,“ skuli geta komið í veg fyr­ir „að varn­ar­banda­lagið NATO byggi var­an­lega hafn­araðstöðu og fleira fyr­ir fjölda millj­arða króna, skapi störf hér og tryggi bet­ur stöðu Íslands í eft­ir­liti og vörn­um Norður- Atlants­hafs­ins.“

Kannski er heppilegra fyrir Davíð að vitna til Ívars en segja bara hug sinn. Staksteinar halda áfram:  „Hver hefði trúað því að Sjálf­stæðis­flokk­ur og Fram­sókn­ar­flokk­ur í rík­is­stjórn beygi sig svona í duftið fyr­ir arg­asta „Ísland-úr-NATO,-her­inn-burt“ sósí­al­ista-íhald­inu? Hér hlýt­ur að þurfa að draga lín­una, að gang­ast við þessu sam­starfi við NATO eða að rjúfa þessa stjórn ella. Þjóðar­hags­mun­ir krefjast þess.“

Loks seg­ir: „Sósí­al­ist­ar börðust gegn aðild Íslands að NATO, en höfðu sem bet­ur fer ósig­ur. Kefla­vík­ur­flug­völl­ur, sem er að veru­leg­um hluta frá NATO, hef­ur fært Suður­nesj­um og Íslend­ing­um öll­um mikla gæfu. Kyn­slóð for­sæt­is­ráðherra hætt­ir til að taka þeirri upp­bygg­ingu allri sem sjálfsögðum hlut. Að sama skapi myndu hafn­ir og önn­ur aðstaða á svæðinu hafa var­an­leg já­kvæð áhrif á efna­hags­lífið og þjóðlífið.

Þjóðarör­ygg­is­stefnu verður ekki fram­fylgt með blóm­um í hár­inu. Öryggis­eft­ir­liti í norður­höf­um er best fyr­ir komið hér og sam­starf NATO-þjóða greiðir fyr­ir upp­bygg­ingu þess. Við eig­um ekki að færa öðrum þessi gæði á silf­urfati, sér­stak­lega núna þegar vel sverf­ur að.“

Davíð og vinur hans, Ívar Pálsson, skulda skýringar á hver þessi hinn er. En það er annað mál og minna.