…heldur þurfum við svolítið að gefa fagfólkinu þarna úti frelsi…
„Mér detta enn og aftur í hug orðin kerfi, kerfi, kerfi þegar ég ætla að fjalla um geðheilsu ungra barna og unglinga. Það er alltaf eitthvert kerfi sem þau þurfa að passa inn í og þau þurfa að berjast við kerfi til þess að fá úrlausn sinna mála. Mér ætti frekar að detta í hug fólk, fólk, fólk eða börn, börn, börn þannig að þetta snúist um fólkið sjálft, um börnin,“ sagði Vilhjálmur Árnason, þingmaður Sjálfstæðisflokksins á Alþingi, í gær.
„Hvernig er þeim veitt sem best þjónusta? Ég held að við getum veitt börnum bestu geðheilsuþjónustuna með því að veita foreldrum meiri áhrif, gefa foreldrunum meira val og hafa ákvarðanavald um lausn vandamála hjá foreldrunum. Þau þurfa til þess að sjálfsögðu aðstoð sérfræðinga, mismunandi sérfræðinga, en enginn veit betur hvað hentar hverju barni en sjálfir foreldrarnir. En af því að vandamálin eru einstaklingsbundin skiptir þetta máli,“ sagði Vilhjálmur og kom svo með þá lausn sem hann helst kýs:
„Ég held að við þurfum að gefa sjálfstætt starfandi fagfólki meira vægi og opna þannig fyrir nýsköpun og fjarheilbrigðisþjónustu í miklu meira mæli en við höfum gert í dag, opna leiðir fyrir þetta og gera það þannig að kostnaðarþátttaka sé ekki takmörkuð við ýmis skilyrði og samninga og annað slíkt. Þetta þurfi ekki að fara inn í eitthvert fyrir fram ákveðið mót heldur þurfum við svolítið að gefa fagfólkinu þarna úti frelsi til þess að móta þjónustu sem hentar sem flestum og tekur á þeim áskorunum sem við búum við í dag. Ég held að við gerum það best með því að fjármagn fylgi barni.“
