Hvernig í veröldinni geta hluthafar, sem í þessu tilfelli eru lífeyrissjóðirnir stærstir, leyft þessu að viðgangast án þess að aðhafast nokkuð?
Ragnar Þór Ingólfsson skrifar:
Það er með hreinum ólíkindum að stjórn og stjórnendur Icelandair fái að stýra félaginu óáreittir í krafti eftirlaunasjóða almennings.
Í ljósi þess að stjórnendur félagsins hafa nær fullt hús stiga þegar kemur að röngum ákvörðunum sem hafa skaðað félagið og stöðu þess undanfarin ár.
Ber þar að nefna hvernig haldið hefur verið á málum gagnvart Boeing, breytingar á leiðakerfum, kaup félagsins á ríkisflugfélagi Grænhöfðaeyja, viðbrögð við samkeppni á einum mesta uppgangstíma flugsögunnar, klúðrið og spillingin í kringum Lindarvatn sem byggir hótelið á Landsímareitnum og svo ömurlega framkomu stjórnenda og yfirlýsingar í garð starfsfólks.
Þó hægt sé að telja upp mun fleiri atriði má álykta sem svo að lykilfjárfestar vilja vart snerta á félaginu með priki á meðan sömu stjórn og stjórnendum er ætlað að leiða þetta mikilvæga fyrirtæki í gegnum þann ólgusjó sem nú ríkir.
Hvernig í veröldinni geta hluthafar, sem í þessu tilfelli eru lífeyrissjóðirnir stærstir, leyft þessu að viðgangast án þess að aðhafast nokkuð?
Árum saman?
Ég er hræddur um að virkir eigendur og hluthafar í venjulegum fyrirtækjum væru fyrir löngu búnir að grípa inn í og gera nauðsynlegar breytingar ef viðlíka stjórnleysi ríkti og gerir hjá Icelandair.
Stjórnendur Icelandair starfa óáreittir í skjóli lífeyrissjóðanna sem fara með almannafé og við það getum við ekki unað lengur.
Að því sögðu skora ég á lífeyrissjóðina að krefjast hluthafafundar, tafarlaust, og gera nauðsynlegar breytingar á stjórn félagsins svo einhver raunverulegur möguleiki sé á að bjarga félaginu svo sátt ríki þar um.
Ég vil að lokum nota tækifærið og þakka forstjóra Icelandair fyrir að sameina verkalýðshreyfinguna í eina kraftmikla heild sem sækir nú fram sameinuð og aldrei sterkari.