„Stóryrði og hótanir geta haft og hafa haft mikil áhrif.“
Davíð Oddsson vill að draga úr, veikja, stöðu verkalýðsfélaga.
„Eftir þessa reynslu, og í ljósi þeirrar óvenjulegu stöðu sem stéttarfélög hafa hér á landi, hlýtur að vera óhjákvæmilegt fyrir stjórnvöld að taka til skoðunar þá löggjöf sem um slík félög gilda,“ segir Davíð í leiðara i Mogga dagsins.
Breytingarnar á forystu verkalýðsfélaga hafa orðið til þess að nú er miklu meira en armslengd milli atvinnurekenda og forystu launafólks. Karl Andreassen, forstjóri Ístak, kvartar undan að Sólveigu Önnu, formanni Eflingar, hafi ekki verið skemmt vegna fjöldauppsagna hjá fyrirtækinu.
Aftur að leiðaranum. „Stóryrði og hótanir fólks sem stýrir svo öflugum félögum geta haft og hafa haft mikil áhrif.“ Eflaust er hér fjallað um tvennt. Breytt viðhorf forystu launafólks og að hún dragi „útreikninga“ SA í efa.
„Það að hefja verkföll, jafnvel á grundvelli vafasamrar kosningar, er enn meira alvörumál,“ segir forsætisráðherrann fyrrverandi.
Og svo missir hann sig í sannkallað gaggalagú: „Ekki síst þegar horft er til þess að svo virðist sem þátttaka í kjaraviðræðum hafi aldrei verið nema til málamynda og þær frekar verið nýttar sem forleikur að verkfalli en til að sækja kjarabætur fyrir félagsmennina.“
Mikils virði hefði verið að sjá svipinn á ritstjóranum þegar hann pikkaði þetta rugl á lyklaborðið.
„Eftir þessa reynslu, og í ljósi þeirrar óvenjulegu stöðu sem stéttarfélög hafa hér á landi, hlýtur að vera óhjákvæmilegt fyrir stjórnvöld að taka til skoðunar þá löggjöf sem um slík félög gilda. Þau njóta ýmiskonar forgangs og forréttinda sem auðvelda þeim að afla félagsmanna og að hafa þau gríðarlegu völd sem mikilli félagsaðild fylgir. Slíkum völdum verður að fylgja ábyrgð, en því miður hefur vantað töluvert upp á hana að undanförnu.“
Nú er að bíða og sjá hvort það fólk sem nú stjórnar flokknum verði við ákallinu úr Hádegismóum. Líkur til þess eru miklar. Kannski ekki alveg strax, en bráðlega.