„Viðskiptaráð leggur til að Ísland hætti að bera sig saman við Norðurlöndin enda stöndum við þeim framar á flestum sviðum. Ísland ætti þess í stað að bera sig saman við þau ríki sem standa hvað fremst á hverju sviði fyrir sig.“
Þetta er þekkt niðurstaða Viðskiptaráðs sem í dag vill umfram allt að ríkið snari sér í að selja Íslandsbanka og sem mest af Landsbankanum. Ef sporin hræða er gott að lesa meira af hinum klassíska texta Viðskiptaráðs:
„Í þjóðfélagsumræðu er oft talað um að hitt og þetta sé ekki eins gott og hjá löndunum í kringum okkur. Er þar gjarnan verið að tala um hin Norðurlöndin. Draga menn oft upp slíkan samanburð þegar til stendur að færa rök fyrir meiri ríkisafskiptum, meiri ríkisútgjöldum eða hærri sköttum. Skattar á Norðurlöndunum er miklu hærri en hér og þeir búa við ofvaxin velferðarkerfi sem framleiða bókstaflega vandamál á ýmsum sviðum. Er því oft ekki um gæfulegan samanburð eða háleit viðmið að ræða. Viðskiptaráð leggur til að Ísland hætti að bera sig saman við Norðurlöndin enda stöndum við þeim framar á flestum sviðum. Ísland ætti þess í stað að bera sig saman við þau ríki sem standa hvað fremst á hverju sviði fyrir sig.“
Ákveðin viðbrögð eru við hinum sterka vilja Viðskiptaráðs til að selja bankana, sem Ásta S. Fjeldsed framkvæmdastjóri boðar af afli.
„Áhætta almennings af rekstri ríkisbanka er aðeins brot, vart mælanlegt prómill, af skaðanum sem einkabankar hafa valdið almenningi. Ef Íslendingar hafa eitthvað lært af Hruninu ætti það að vera að selja aldrei aftur ríkisbankanna. Og allra síst þegar Sjálfstæðisflokksfólk er með puttana í því ferli,“ skrifar Gunnar Smári.
„Ofboðslega er þetta þreytandi. Eru þessir bankar byrði á þjóðinni?“ Þannig skrifar Kristinn Sigmundsson.
