Við freistingum gæt þín
Langhundur um Svartan fössara og Sýndarmánudag.
Rétt skrapp á klóið þegar ég var alveg kominn í spreng.
Halldór Árni Sveinsson skrifaði:
Mikið óskaplega skemmti ég mér vel á föstudaginn var. Reyndar nóttina áður og svo aðfaranótt laugardags og áfram til hádegis. Maraþonvaka. Birgði mig upp af orkudrykkjum og augnaklemmum til að hafa augun opin við skjáina. Var með þrjár tölvur í gangi og jafnmarga skjái, 43 tommu hvern, sem ég keypti fyrir slikk fyrir ári á svörtum fössara á Alibaba. Þetta var æði. Samt er ég mjög mikið á varðbergi og gæti þess að kaupa engan óþarfa eða vitleysu. Það er bara stemningin. Maður hrífst með. Svo reynir þetta skemmtilega á heilasellurnar, miklu meira en limrugerð og Sudoku krossgátur og hvað þetta heitir allt þetta kjaftæði.
En ég læt ekki plata mig. Fell ekki fyrir neinum gylliboðum, er með reiknivélar opnar á öllum tölvunum og myntbreytu bankanna uppi, módel sem sýnir myntkörfulán í rauntíma og með spábreytu Fitch og Moody´s og allra þessara matsfyrirtækja með þunglyndislegu nöfnin. Svona ykkur að segja í trúnaði þá er ég líka með einkasíma eins mógúls úr Seðlabankanum sem ég má hringja í ef mig vantar kalt mat á stundinni. Hann hefur samt eiginlega aldrei sagt að ég mætti hringja í hann hvenær sem er, en svarar alltaf símanum og spyr með andvarpsstunu; „Hvað er það núna Dóri? Veistu hvað klukkan er?“ En þessi fýla og pirringur er bara uppgerð. Hann vann í áratugi í bankageiranum, og mér skilst að þetta látbragð sé bara til að fronta menn. Og nei, þetta er ekki Mási ef þið hélduð það, hehe.
En sem sagt ég sat spenntur við skjáina og tókst að halda mér við efnið í sólarhring samfellt, Noccho on Wood, eins og Kaninn segir. Rétt skrapp á klóið þegar ég var alveg kominn í spreng. Er með Dominos á flýtivalinu á símanum og fékk 5 heimsendingar á þessum tíma, alveg á fáránlega lágu verði, enda kolsvartur fössari á tilboðum dagsins, sem voru Margaríta með rauðum lauk, hvítlauk og ostalíki og pappírsstangir með brauðdeigi.
Á skjánum lengst til vinstri var ég með innlend tilboð og auglýsingar frá aðilum eins og Elko, Hópkaup og Húsasmiðjunni, og þar undir ábendingavef Neytendasamtakanna, þar sem fólk út í bæ tilkynnti um hækkanir á vörum í byrjun vikunnar, og svo uppgefið verð með tugum prósentna lækkun vegna fössarans. Sem stundum reyndist hærra en upprunalegt verð. Svo ég hló bara og hafðist ekkert að.
Á miðskjánum var pöntunarsíða Amazon opin, en í dag heyrði ég í fréttum, að sá trúverðugi og sjarmerandi forseti Brazilíu, Bolsonaro, hefði ljóstrað því upp að bandaríski stórleikarinn með ítalska nafnið, Leonardo di Caprio, hefði sjálfur kveikt í Amazon. Svo ég var ekkert að panta óreykræst drasl frá þeim fyrir mitt fólk. Ó nei.
Á síðasta skjánum var ég svo með pöntunarsíðu kínverska verslunarrisans Alibaba opna. Þar lék ég á alls oddi, enda gríðarleg stemning og hraði og fjöldi í pöntunum. Ég hef svolítið gaman að grilla í búðarfólkinu á hverjum stað. Það er til dæmis hrikalega spennandi að setja í þessa rafrænu innkaupakörfu eitthvert drasl á niðursetti verði. Skrá sig svo inn og út af pöntunarsíðunni og breyta pöntunum og jafnvel eyða þeim. Hin sjálfvirku kerfi vörurisans telja innskráningar og hreyfingar af vörulagernum í hvert sinn sem vörur eru pantaðar, afpantaðar eða magni pantana breytt. Fljótlega fékk ég því óskipta athygli einhverra þeirra þúsunda sem við tölvuskjáina sitja í þessu gríðarstóra batteríi. Þannig naut ég vaxandi virðingar og vonbrigða allan þennan sólarhring, sem meiriháttar kaupahéðinn sem rétt væri að veita meiri athygli, enda fór ég fljótlega að fá tölvupósta frá óteljandi Li-um og Chang-um, sem þökkuðu mér auðsýnda athygli, og hvort þau gætu aðstoðað mig á einhvern hátt eða vakið athygli mína á einstæðum tilboðum. Sem eingöngu væru mér ætluð, mér einum, einstökum vini þeirra.
Vá, þetta er næstum eins og að hitta fólk. Ég fékk gæsahúð eftir hverja pósthrinu í hólfið mitt. Samt var andahúðin miklu ódýrari, 29.17 $, eða 44.29$ 10 kílóa pakki afhentur við útidyrnar hjá mér, með sendingarkostnaði og álögðum gjöldum tollstjóra hér heima, og afar óljósu kolefnisspori.
En keypti ég þá eitthvað á þessum kolsvarta fössara? Nei auðvitað ekki. Enda skortir mig næstum ekkert – allra síst einhvern hræbillegan óþarfa. Ég nálgast þessa kauptilburði mína eins og austurlenska bardagalist. Sé styrkleika mína í útpældum skyndisóknum og fimlegum undanskotum áður en töfratöluruna greiðslukortsins lokar viðskiptunum með óafturkræfum skuldbindingum um að viðskipti hafi farið fram. Með þessu fæ ég undarlega útrás fyrir hvatir sem ég vissi ekki að byggju innra með mér í gráma hversdagsleikans. Á þessum tímapunkti hætti ég að vera letilegur, feitlaginn maður á miðjum aldri, sem fólk sér silast um með kvikmyndatökuvél á mannamótum, þegar aðrir láta samfélagsmiðlum í té sjálfhverfur augnabliksins. Breytist í slægvitran aðgerðarsinna, sem kreistir kerfin öll með snilld sinni og viðskiptainnsæi, mann sem gæti unnið laugardagslottóið fimm sinnum í röð, án þess að láta sér bregða. Staðfesta mín vann einu sinni enn móralskan sigur yfir freistnivanda hégómleikans.
Þegar ég kveikti á tölvunni í morgun, hafði hólfið mitt næstum fyllst af nýjum einstökum gylliboðum, í þetta sinn vegna Cyper Monday, sem dynur á okkur á morgun. Ef eitthvað er, þá eru tilboðin enn meira freistandi. Þar sem ég var með smá móral yfir hve grátt ég lék starfsfólk Alibaba með skjáati mínu í fyrrinótt, ákvað ég að sýna af mér smá góðmennsku í anda komandi hátíðar, og gleðja þessa vinalegu andfætlinga mína ef það gæti orðið til þess að hækka oggulítið jólabónusinn þeirra. Og skellti mér á 100 manna hnífapör úr ekta Sterling silfri á aðeins 99.98$, eða rúman 12 þúsund kall. Reyndar fattaði ég eftir að ég pantaði silfrið, sem í þyngd og fyrirferð jafnar silfur Egils eins og því er lýst í Eglu, að vegna einstrengingslegra flutningskilmála Alibaba, að varan skuli afhent við útidyrnar innan 4 virkra daga, þá er sendingarkostnaður og innflutningsgjöld af þessum eldhúsáhöldum rúmlegar hundrað þúsund krónur. En engu að síður frábær kaup fyrir ekta silfur. Á að vísu ekki nærri hundrað vini sem myndu þekkjast heimboð á sjötugsafmælinu sem nálgast óðfluga, en samt góð fjárfesting.
Þá keypti ég 40 plastplöntur til að lífga upp á heimilið og skipta út fyrir rándýrar lifandi úr Garðheimum, sem þarf auk þess að vökva reglulega. Þær eru ótrúlega raunverulegar þessar plastplöntur, svo maður lætur auðveldlega blekkjast, ekki síst jólarósirnar átta, sem ég ætla að setja upp í allar vistarverur heimilisins. Fékk þær á rúmlega 30 þús kall, með hreyfiskynjurum og led-ljósum sem virka saman eins og besta þjófavörn í kaupbæti. Talandi um góða fjárfestingu, þá ákvað ég að gleðja frúnna með nýjasta módelinu af ryksuguróbót sem er wifi-tengdur og getur tengst öðrum heimilistækjum og pöntunarsíðu Alibaba með áðurnefndri tækni og Bluetooth. Auk þess skartar róbótinn fjölóma Sonor margmiðlunarspilara og hátalara og getur auk þess vakið og stuggað við yngri heimilismönnum sem eru að missa af strætó í háskólann, framhaldsskólann eða á æfingu eða fiðlutíma. Ég fékk hann með fríum pakka af jólalögum Sinatra, Presley og Nat King Cole, auk afsláttarkóða á Jólatónleika Björgvins og Baggalúts, sem því miður er uppselt hjá báðum. 97.876 krónur er ekki mikið fyrir svona veglega jólagjöf, ekið heim að dyrum. Vona bara að frúin verði ekki heima þegar pakkinn kemur, en sú verður kát á aðfangadag. Reyndar varð hún alveg orðlaus um árið þegar ég gaf henni moppuna og skúringafötuna með jólasveinamyndunum, svo þetta verður eitthvað.
Eftir þessi kjarakaup hefði ég kannski átt að láta gott heita, en var greinilega kominn í gírinn með að spara fyrir heimilið með skynsamlegri fjárfestingu. Ég fór að skoða veðraþolið gervigras með það fyrir augum að kaupa á blettinn við húsið okkar, og binda þar með endi á þetta ósætti um hve oft og títt yrði að slá blettinn. Leitin bar mig sífellt lengra í meira magn en þessa 300 fermetra sem garðurinn okkar er, til að ná verðinu niður sko. Verðið á grænu gervigrasi var líka mun hærra en t.d. á gulu og brúnu grasi, og alveg fáranlega lágt á bláu grasi, sem var meira en helmingi lægra en á grænu. Ég hefði haldið að eftirspurn eftir Bluegrass væri mikil t.d. í Bandaríkjunum. Loks rakst ég á rauðbrúnt gervigras á svo ótrúlegu verði að ég trúði ekki mínum eigin augum. Sérstaklega þegar komið var upp í verulegt magn eins og átta þúsund fermetra. Áður en ég vissi af var ég búinn að panta.
Því er ég að deila þessu hér kæru fésbókarvinir, að mig vantar stórt geymslupláss í stuttan tíma fyrir 12 þúsund rúmmetra af rauðbrúnu gervigrasi og gúmmíkurli. Gúmmíkurlið má að vísu ekki nota lengur á gervigras, svo völlurinn sem gervigrasið verður lagt á, verður sennilega pínulítið stamt. Sem er bara ágætt t.d. fyrir Old Boys fótbolta og yngri flokka, þar sem iðkendur fara kannski ekki mjög hratt yfir. Ég þarf þessa geymslu örugglega ekki í langan tíma, verð fljótur að selja þetta fyrir hóflegan hagnað. Á Hafnarfjarðarbær t.d. ekki eftir að byggja knatthús yfir Haukana? Þar myndi þessi litur smellpassa. Nú svo þarf bærinn örugglega að byggja fleiri knatthús á næstunni, mér sýnist tilfinnanlega vanta fleiri knatthús í bæinn. Ég gæti í millitíðinni skoðað hvort ekki finnst hentugt tjald á Ebay eða Alibaba yfir gervigrasið fyrir lítið. Og þessa 1400 sekki af gúmmíkurli læt ég fyrir lítið t.d. í mjúka uppfyllingu undir trampólín.
Verst er hins vegar að yfirmaður hjá Borgun hringdi í mig áðan til að tilkynna mér að greiðslukortinu mínu hefði verið lokað. Hann sagðist ekki skilja hvers vegna svo stór greiðsla hefði farið í gegn, því heimildin mín hefði ekki gefið tilefni til þess. Sennilega hefði álagið á öll kerfin yfir Svarta fössaranum og Sýndarmánudeginum átt stærsta þáttinn í því að þetta gerðist. Hann talaði rólega og virtist ekki í mikilli geðshræringu, en spurði mikið um nánustu aðstandendur mína og hvar þeir byggju og í hvernig húsum og þess háttar. Ég varð nokkuð var um mig og sagðist vita að spurningum um svona húsakönnun væri best svarað til starfsmanna Húsafriðunarnefndar, Skipulagsstofnunar og Mannvirkjastofnunar, sem hvað ég best vissi ætti hvort eð er að fara sameina. Þá spurði hann um netsamfelag.is, eigendur og helstu verkefni og hvort ég gæti komið til hans eignalista og útvegað mér læknisvottorð um líkamlegt atgervi og hitt eins og hann orðaði það.
Loks stundi hann upp – með semingi – hvernig mér hefði dottið í hug að kaupa allt þetta gervigras? Þá fattaði ég það – loksins. Þessir litlu smáhuga blýantsnagarar og exeldýr. Þeir fatta aldrei þegar spennandi viðskiptatækifæri banka upp á. Dæmi um borðleggjandi fyrirhafnarlítinn ágóða. Þess vegna skil ég svo miklu betur núna hvers vegna þarf að auka olnbogarými okkar frumkvöðlanna. Og draga úr þessu eftirliti, kostnaði og hömlum. Þess vegna held ég núna að ég hefði átt að kaupa miklu stærri pöntun. Og auðvitað er það rétt hjá Sigmundi að við eigum ekki að hlaupa til handa og fóta fyrir þessari histerísku hræðslu við ímyndaðri loftslagsvá. Við eigum auðvitað að treysta á að tækniþekking okkar bestu vísindamanna leysi þau mál af yfirvegun og uppljómandi snilld.
Einmitt þess vegna fékk ég þá hugmynd að við ættum að reyna að sporna við uppblæstri á hálendinu með lagningu gervigrass á landið á meðan uppblásnir melar ná sér á strik. Við gætum á sama hátt hægt á bráðnun jökla með því að leggja gervigras á þá í einhverja áratugi. Sandauðnir og eyðimerkur? Ekki spurning ef við sleppum bara gúmmíkurlinu. Ég skal taka upp viðræður við kínverska framleiðandann um hönnun á nýjum litum og munstri sem fellur að náttúrunni sem á að vernda á hverjum stað – gegn hóflegum umboðslaunum auðvitað.
Annars er ég bara góður. Og farinn að hlakka til jólanna. Og svo sæll að geta glatt frúnna með fallegri jólafjöf sem er í senn vinnusparandi, samt jafn vinaleg og hundur á heimilið. Og svona falleg og nútímaleg hönnun. Sú verður kát!