Allsendis er óvíst að hinn almenni félagi í Vinstri grænum kyngi velvild Íslands að loftárásunum á Sýrland. Víst er að hluti þingflokksins gerir það ekki. Rósa Björk hefur þegar sagt sína skoðun og meira en það. Húin hefur óskað eftir fundi í utanríkisnefnd Alþingis vegna málsins.
Tjáning bæði Katrínar Jakobsdóttur og Guðlaugs Þórs Þórðarsonar í gær var aum. Hvorugt þeirra hafði dug til að segja sem er. Ísland er meðmælt loftárásunum. Jens Stoltenberg upplýsti okkur um það sem okkar ráðherrar forðuðust með margreyndu málskrúði að segja okkur ekki.
Vinstri græn hafa kyngt eigin skattastefnu, illri meðferð á barnafjölskyldum, öryrkjum og eldra fólki sem ýmsu öðru. Að þessu öllu afgreiddu kann að fara svo að það verði utanríkismál sem verða til þess að ríkisstjórnin lifir ekki. Ágreiningur milli ríkisstjórnarflokkanna mun nú hugsanlega aukast.
Það getur orðið til þess að fleiri í Vinstri grænum hugsi sig um og sjái allt annað sem flokkurinn hefur eftirlátið Sjálfstæisflokki í öðru og skýrara ljósi. Hið meinta samstarf þessara flokka er í hættu. Hér er skrifað meinta, því enn sem komið er sjást fingraför Vinstri grænna óvíða á aðgerðum ríkisstjórnarinnar. Það er tómt mál fyrir þau að eigna sér að meira verði gert til að byggja upp innviðina. Um það voru allir flokkar sammála fyrir kosningar. Líka Sjálfstæðisflokkur.
Nún mun hrikta í. Meira en hingað til. Loftárásirnar í Sýrlandi munu vekja margt fólk innan VG um í hvaða ógöngur flokkurinn hefur ratað. Með samsetu flokkanna tveggja í ríkisstjórn ríkir hér pólitískur óraunveruleiki, sem er ekki heppilegur.
Sigurjón M. Egilsson.
