Verður okkur næst kennt um hlýnun jarðar?

Ragnar Þór Ingólfsson, formaður VR, skrifar: Það er dapurlegt að fylgjast með orðræðunni sem spunameistarar auðvaldsins gubba út úr sér þessa dagana.

Krónan fellur vegna þess að nýtt fólk er komið í brúna í verkalýðshreyfingunni. Vöruverð hækkar, vaxtahækkunum og uppsögnum hótað því okkur dirfist að krefjast þess að fólk geti lifað með mannlegri reisn af lágmarkslaunum.

Verðbólguvæntingar hafa aukist til muna í fjármálakerfinu og sleikja nú eflaust margir fjármagnseigendur munninn ef þeir eru ekki þegar farnir með peningana úr landi, sem aftur hefur áhrif á gengið og verðbólguvæntingar og hærra vöruverð.

Er þessi staða á ábyrgð nýrrar forystu verkalýðshreyfingarinnar?

Er efnaðasta fólki landsins svona nákvæmlega andskotans sama um þjóðina, börnin okkar og fólkið sem skrapar tekjubotninn og sannanlega býr til auð þeirra?

Hver er ábyrgð auðstéttarinnar sem í taumlausri græðgi sinni er tilbúið að fórna lífskjörum heildarinnar fyrir skammtímagróða með gengisfellingum, skattaundanskotum eða öllum öðrum tiltækum ráðum, hvað sem það kostar.

Engu verður deilt með sótsvörtum og lúsugum lýðnum.

Er kröfugerð okkar óábyrg?

Er kröfugerð okkar svo svívirðileg að ekkert verður við ráðið og hér verður sviðnari jörð eftir kjarasamninga en varð eftir sjálft hrunið?

Sannleikurinn er sá að kröfugerð okkar er sanngjörn. Hún er ábyrg í alla staði og er góð fyrir fyrirtækin og fólkið í landinu.

Hún er samfélagslega ábyrg.

Til að taka af allan vafa þá höfum við í VR kostnaðarreiknað allar okkar kröfur vandlega. Við höfum reiknað það svigrúm sem við teljum hagkerfið þola úr prósentum yfir í krónur.

Með prósentuhækkunum fá þeir sem hæst hafa launin flestu krónurnar. Við tökum krónurnar sem eru til skiptanna og deilum þeim jafnt yfir á alla.

Þetta mun koma sér vel fyrir alla tekjuhópa. Og atvinnulífið. Og skattkerfið.

Við viljum koma af stað þjóðarátaki í húsnæðismálum og nota til þess hugmyndir sem hafa ekki komið fram áður og kosta atvinnulífið ekki eina einustu krónu, heldur til tekna. Lausnir sem munu auka búsetuöryggi og ráðstöfunartekjur félagsmanna okkar um tugi og jafnvel hundruð þúsunda án aukins kostnaðar fyrir ríkið, sveitarfélögin eða fyrirtækin.

Við viljum afnema verðtryggingu á neytendalánum og lækka vexti sem aftur mun til lengri tíma auka ráðstöfunartekjur heimila og lækka kostnað fyrirtækja. Kostar ekki neitt!

Við viljum stytta vinnuviku til að auka starfsánægju og byggja upp fjölskylduvænna samfélag án þess að það komi niður á framleiðni eða kostnaði.

Við viljum auka ráðstöfunartekjur lægri og millitekjuhópa í gegnum sanngjarnara skattkerfi sem ekki verður séð að verði til kostnaðarauka fyrir fyrirtækin en velta þeirra mun augljóslega aukast mikið.

Hvað í ósköpunum í þessum kröfum er ógn við stöðugleika eða atvinnulífið?

Hvernig má það vera slæmt fyrir atvinnulífið eða hagkerfið þegar augljóst er að þær ráðstöfunarkrónur sem krafist er um munu skila sér nær óskiptar út í samneysluna?

Hvernig má það vera ógn við stöðugleika að krefjast þess að fólk geti lifað með mannlegri reisn af dagvinnulaunum?

Innflúensufaraldur hræðsluáróðurs hagsmunaafla atvinnulífsins hafa smitast út í samfélagið, vöruverð og þjónustu en samt hefur ekki verið samið um eitt eða neitt.

Kröfur okkar munu auka veltu fyrirtækja til mikilla muna. Það gerist með áherslu á aukna kaupgetu hópa í okkar samfélagi sem ná ekki endum saman. Aukin velta fyrirtækja auka getu þeirra til að borga hærri laun og ráða fleira fólk eða lækka vöruverð. Nú eða greiða eigendum sínum meiri arð.

Innflúensufaraldur hræðsluáróðurs hagsmunaafla atvinnulífsins hafa smitast út í samfélagið, vöruverð og þjónustu en samt hefur ekki verið samið um eitt eða neitt.

Verðbólgan er farin að banka á dyrnar og býður eftir því að hreiðra um sig í hlýjum verðtryggðum lánssamningum þjóðarinnar.

Þetta er allt saman því að kenna að nýja fólkið í verkalýðshreyfingunni er að krefjast mannsæmandi lífskjara.

Verður okkur kennt um hlýnun jarðar næst?

Svo eru tekin viðtöl við „fræðimenn“ sem kostuðu þjóðina æru og auð með falsgreiningum sínum, þar sem þeir spá dómsdegi verði lífskjör almennings bætt. Svo er það látið athugasemdalaust að viðkomandi sé jafnframt ráðgjafi viðbjóðslegustu hræGamma samfélagsins og kennir svo unga fólkinu bullið og vitleysuna, sem þeir komust upp með fyrir hrun, í háskólum landsins.

Í fréttum gærdagsins kom fram að fjármagn streymir úr landi sem gæti verið vegna „hræðslu“ við kröfur verkalýðshreyfingarinnar. Ætli þetta sé sami hópurinn og greiðir hlutfallslega minnst til samfélagsins, samkvæmt tekjur.is?

Hver er ábyrgð þessa fólks?

Er efnaðasta fólki landsins svona nákvæmlega andskotans sama um þjóðina, börnin okkar og fólkið sem skrapar tekjubotninn og sannanlega býr til auð þeirra?

Mér persónulega finnst þessi orðræða og framkoma auðstéttarinnar viðbjóðsleg og er þá vægt til orða tekið.

Nú þarf þjóðin heldur betur að standa í lappirnar. Við þurfum að dusta rykið af gömlum gildum og ná vopnum okkar í þessu ömurlega orðræðustríði og viðbjóðslega áróðri.

Við þurfum að þjappa okkur á bak við verkalýðshreyfinguna og berjast fyrir raunverulegum kerfisbreytingum og nýjum gildum.

Setjum þrælslundina í pappírstætarann og stéttarvitund og samstöðu í ljósritunarvélina og dreifum að vild. Uppgjöf okkar er sigur þeirra og ávísun á lífskjör komandi kynslóða.

Uppgjöf er ekki valkostur lengur!

Samaneinuð erum við ósigrandi.