„Ábyrgðin hlýtur að vera stjórnmálamanna sem tóku ákvörðun í málin.“
„Ég var ekki hlynnt þeirri aðferðafræði sem varð ofan á við söluna á bréfum í Íslandsbanka. Vildi almennt útboð en ekki að bréfin yrðu seld til valins hóps fjárfesta. Þessum sjónarmiðum mínum kom ég skýrt á framfæri í aðdraganda útboðsins,“ segir Lilja Alfreðsdóttir, viðskiptaráðherra og varaformaður Framsóknarflokks, í samtali við Morgunblaðið í dag.
Lilja, sem er bankamálaráðherra, var alfarið á móti sölumódeli Bjarna Benediktssonar. Nokkrir þingmenn Vinstri grænna hafa opinberað ósætti með bankasöluna. Þeir hins vegar voga sér ekki að gagnrýna Bjarna. Hins vegar vilja þeir að forstjóri og stjórn Bankasýslunnar verði rekinn.
„Það var alltaf ljóst í mínum huga að ríkið yrði ekki með um 67% eignarhald á íslenskum fjármálamarkaði. Því þurfti að selja hlut ríkisins í Íslandsbanka, en vanda til verka í ljósi fjármálahrunsins. Ég hef alltaf talið skynsamlegt að taka lítil og hægfara skref. Hafa vaðið fyrir neðan sig. Ekki einblína á verð, heldur gæði framtíðareigenda. Önnur leið var hins vegar valin og því miður er fátt sem kemur á óvart í þessu máli og hver útkoman varð,“ segir Lilja í Mogganum.
Lilja situr með Bjarna í ráðherranefnd um efnahagsmál. „Miðað við aðstæður og umræðuna nú tel ég að hægja verði á einkavæðingunni. Í mínum huga er líka alveg ljóst að Landsbankinn skuli vera áfram í eigu þjóðarinnar. Sala á honum kemur ekki til greina.“
„Í fyrsta útboðinu á sölu á hlut ríkisins í Íslandsbanka gekk vel, það er að bjóða almenningi að kaupa hluti. Þá leið hefði ríkissjóður einnig átt að fara nú. Evróputilskipun fylgir hins vegar sú kvöð að ekki var hægt að fara í annað almennt útboð eins og sakir standa. Slíkt hefði þurft að bíða, sem hefði verið í góðu lagi. Ég er þó ekki á því að hægt sé að skella skuldinni alfarið á stjórnendur Bankasýslunnar og þykir miður að málið sé einfaldað þannig. Ábyrgðin hlýtur að vera stjórnmálamanna sem tóku ákvörðun í málin,“ segir Lilja í Mogganum í dag.
