Bjarni Benediktsson hafði ekki gaman að umræðu á Alþingi í gær. Þá var sérstök umræða um ÍL-sjóðinn og hvað kunni að gerast ef Bjarni slítur sjóðnum og lætur eigendur krafna á sjóðinn sitja eftir og tapa kröfum sínum.
Hér er hluti af fyrri ræðu Bjarna:
„Ég þakka fyrir tækifærið til að koma hér upp og ég verð að segja alveg eins og er að mér finnst dálítið dapurlegt að í þessum sal skuli ríkissjóður ekki eiga fleiri vini. Ég verð að segja alveg eins og er að það slær mig undarlega þegar þingmenn standa hér upp og tala um það að hugmyndir séu brot á stjórnarskrá. Bara hugmyndin um að gera eitthvað í málinu er brot á stjórnarskrá, sagði háttvirtur þingmaður. Þvílíkt og annað eins. Þvílíkt og annað eins, að hér séu uppi orð um að menn ætli ekki að standa við skuldbindingar sínar. Ekkert sem sagt hefur verið í þessu máli felur það í sér að ríkið ætli ekki að standa við sínar skuldbindingar, ekki neitt, þveröfugt. Hér er vísað í lögfræðiálit en auðvitað sleppt því að vísa í þau lögfræðiálit sem skýrsla ráðuneytis míns til þingsins byggði á. Það kemur ekkert á óvart þegar menn ákveða að taka einungis upp málstað þeirra sem hafa hagsmuni í málinu, kröfuhafanna sjálfra, og flytja hér inni í þingsal að menn hafi komist að sömu niðurstöðu og þeir sem halda á hagsmunum. Það kemur mér bara ekki neitt á óvart.“
Hér er hægt að lesa ræðuna alla.
Það var Þorbjörg Sigríður Gunnlaugsdóttir sem bað um umræðuna. Meira af því síðar.
