Þorgerður Katrín efnir til illinda
- það er mat helsta talsmanns Sjálfstæðismanna. Kraumandi óánægja er innan Sjálfstæðisflokksins með stjórnarsamstarfið. Hutur flokksins sagður fyrir borð borinn. Staða Viðreisnar sé umfram efni.
Bjarni Benediktsson hefur reynt, kannski af veikum mætti, að róa öldurnar þegar ráðherrar ríkisstjórnar hans hafa talað þvert ofan í hvern annan. Nú síðast vegna hugsanlegrar færanlegrar flugstöðvar í Reykjavík.
Óvíða kemur betur fram, hver líðan fólksins í Sjálfstæðisflokknum er, en í skrifum Davíðs Oddssonar. Hann er besti spegill síns flokks. Aftur og aftur skrifar hann gegn Viðreisn. Davíð er ekki, og hefur ekki verið, sáttur við Þorgerði Katrínu Gunnarsdóttur, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra, og fyrrverandi varaformann Sjálfstæðisflokksins. Þorgerður Katrín, þá varaformaður, var trúlega fyrst allra í Sjálfstæðisflokknum, til að gagnrýna Davíð, þá formann flokksins, opinberlega.
Að kyngja sérsvisku annarra
Í dag skrifar Davíð, meðal annars: „Alþekkt er aðferð uppþotsmanna sem hleypa öllu í bál og brand, þar sem áður var bærilegur friður, og krefjast þess í framhaldinu að allir aðrir leiti sátta við sig til að starfsfriður fáist á ný. Ráðherra efndi til illinda í flokki þar sem hún hafði áður verið varaformaður. Krafan, sem illindin snerust um, var sú að yfirgnæfandi meirihluti flokksins, sem vildi ekkert hafa með inngöngu í ESB að gera frekar en þjóðin sjálf, kyngdi sérviskulegri afstöðu lítils minnihluta í flokknum.“
Hann heldur áfram: „Þegar flokkurinn neitaði að beygja sig fyrir svo fáránlegri kröfu fóru þessi forystumaður og fáeinir fleiri úr flokknum og stofnuðu til Viðreisnar, sem mælingar sýna að kæmi vart mönnum á þing núna.“
Nú er fast slegið. Tilurð Viðreisnar hefur ekki, og verður sýnilega ekki, fyrirgefin.
Ráðherra efndi til illinda í flokki þar sem hún hafði áður verið varaformaður.“
Staða Sjálfstæðisflokksins umhugsunarefni
Eðlilega eru sjávarútvegsmálin Davíð, sem og öðrum félögum Sjálfstæðisflokksins, hugleikin. „Skipuð hefur verið nefnd til að knýja þjóðina til sátta við varaformanninn fyrrverandi og fylginauta hennar,“ skrifar hann.
Sem kunnugt er er Þorsteinn Pálsson, fyrrverandi formaður Sjálfstæðisflokksins formaður nefndarinnar, situr þar sem í umboði Viðreisnar. Ekki er kært milli þeirra fyrrum samherja, Davíðs og Þorsteins.
„Hvernig tryggir það að nefnd sé þverpólitískari en aðrar nefndir að Sjálfstæðisflokkurinn fái einn mann í nefndinni en örflokkarnir í ríkisstjórninni fjóra? Viðreisn hefur þrjá, formanninn, annan með og þann þriðja sem „sérfræðing“ með málfrelsi og tillögurétt. Björt framtíð hefur einn eins og Sjálfstæðisflokkurinn,“ skrifar Davíð og spyr svo: „Af hverju Sjálfstæðisflokkurinn lætur þetta yfir sig ganga er mikið umhugsunarefni, svo ekki sé meira sagt.“
Ekki er að sjá bjartsýni um að vel muni takast til. Eins má merkja að tilgangur nefndarinnar kunni að vera annar en almennt er talið: „Þótt verkefnið sé að fá þjóðina til að sættast við fyrrverandi varaformann Sjálfstæðisflokksins um sjávarútvegsmál þá verður það að bíða um hríð.“
Honum þykir andstaðan úr Valhöll meiri en hann hugði.
Andbyr ríkisstjórnarinnar
Vitað er að andstaða er innan Bjartrar framtíðar með þátttöku flokksins í ríkisstjórn Bjarna Benediktssonar. Vitað var, eða hið minnsta var talið að ósættis væri vart innan Sjálfstæðisflokksins, nú hefur öllum vafa þar um verið aflétt.
Benedikt Jóhannesson, fjármálaráðherra og formaður Viðreisnar, sagði í samtali við Kjarnann, fyrir fáum dögum, að honum þætti andstaða innan Sjálfstæðisflokksins, í garð Viðreisnar, vera meiri en hann hélt að yrði.
Þetta er rétt að byrja. Ríkisstjórnin nýtur sögulega lítils fylgis og hefur að auki aðeins eins manns meirihuta á Alþingi. Óráð er að ætla ríkisstjórn Bjarna Benediktssonar langra lífdaga. Jafnvel þó vilji sé til að halda áfram í krafti hagsmuna.
Sigurjón M. Egilsson.
