Viðhorf Fáir fangar, ef nokkrir, í seinnitímasögu okkar hafa verið meir til umfjöllunar fjölmiðla en Kaupþingsmennirnir á Kvíabryggju. Verið meiri fréttamatur.
Einkum þess vegna er ekkert athugavert að Þorbjörn Þórðarson, sá mikið ágæti fréttamaður, hafi farið vestur á Kvíabryggju og talað við hina umdeildu fanga. Þorbjörn var ekki að yfirheyra þá um þær sakir sem þeir hafa verið dæmdir fyrir. Enda liggur dómur fyrir einsog fréttamaðurinn benti á. Og kannski engu við hann að bæta.
Ég held að allir blaðamenn og allir fréttamenn sem hafa skrifað um dómsmál kannist við að hafa talað við dæmda menn. Og þá oft um nýfallna dóma, og eins eldri, yfir þeim. Það hef ég margoft gert. Til dæmis þegar dómur féll í Hafskipsmálinu. Áður en dómurinn var kveðinn upp var allt gert til að fá viðbrögð sakborninga sem fyrst til birtingar.
Af því sögðu var Þorbjörn ekki að gera neitt sem ekki hefur áður verið gert. Ekki þannig séð.
Kaupþingsmennirnir eru fréttamatur. Það er mikið skrifað um þá og mikið talað. Þess vegna var ágætt að heyra ögn í þeim.
Fátítt er að fangar, dæmdir afbrotamenn, hafi verið til eins mikillar umfjöllunar og þeir. Það er eflaust vegna þess hverjir þeir eru, hvaða stöðum þeir gegndu áður og þess vegna er staða þeirra sérstök.
Það er helst að formóðir mín, Steinunn Sveinsdóttir, frá Sjöundá á Rauðasandi, hafi verið umtalaðri fangi en þeir Kaupþingsmenn.
Við getum hvert og eitt haft ólíkar skoðanir á viðtalinu sem Þorbjörn tók. Hann var ekki að yfirheyra fanga.
Sigurjón Magnús Egilsson.
