Það ríkir mannúðarkrísa á Íslandi

Bryndís Haraldsdóttir, þingkona Sjálfstæðisflokksins, formaður allsherjar- og menntamálanefndar og ein helsta klappstýra nýrra breytinga á lögum um útlendinga, sagði við samþykkt laganna í mars 2023:

„Virðulegur forseti. Þingmaðurinn segir já. Hér erum við að afgreiða gott frumvarp og góð lög. Útlendingalög okkar Íslendinga eru enn full af mannúð. Þau eru núna skynsamlegri, þau eru hófsöm og þau eru til þess fallin að taka vel utan um fólk sem hingað leitar og er raunverulega á flótta. Ég segi já.“

Raunveruleikinn er hins vegar sá að sú ómannúðlega og fjandsamlega stefna í málefnum fólks á flótta sem ríkisstjórn Katrínar Jakobsdóttur hefur rekið í hátt í sex ár var lögfest með breytingum á lögum um útlendinga þegar mannréttindabrot og grimmileg meðferð á fólki á flótta var fest í lög.

Ríkisstjórn sjálfstæðisflokksins, vinstri grænna og framsóknar með Jón Gunnarsson og alla hina dómsmálaráðherra síðustu ára, Bryndísi Haraldsdóttur, Bjarna Benediktsson, Katrínu Jakobsdóttur, Guðmund Inga Guðbrandsson og Ásmund Einar Daðason í fararbroddi hafa með stefnu sinni og löggjöf í málefnum fólks á flótta búið til alvarlega mannúðarkrísu á Íslandi.

Allir þeir þingmenn sem fögnuðu frumvarpinu, mæltu fyrir því og greiddu atkvæði með lagabreytingunum; allir þeir sem þögðu á meðan barist var gegn því í fimm ár og þau sem voru fjarverandi við atkvæðagreiðsluna bera jafn mikla ábyrgð.

Þessi mannúðarkrísa birtist nú helst í því að mikill fjöldi einstaklinga með flóttabakgrunn hafa nú þegar verið sviptir þaki yfir höfuðið, sviptir framfærslu og mikilvægri þjónustu eins og td. heilbrigðisþjónustu eða telja niður dagana þar til þeir verða í þeim hópi. Á næstu vikum og mánuðum getur þessi staða náð til nokkuð hundruð einstaklinga.

Þetta þýðir að á Íslandi er nú hópur fólks á flótta sem á ekki í nein hús að vernda og er á götunni. Þau eru heimilislaus. Þau sofa undir berum himni. Fólkið á ekki fyrir mat, það er með lítið sem ekkert af eigum og það hefur ekkert bakland. Fólkið er því ansi berskjaldað gagnvart hvers kyns ofbeldi, misnotkun og jafnvel sjálfsskaða. Aðrir eru í felum frá yfirvöldum, þeirra á meðal börn, og enn aðrir sjá ekki tilgang í að lifa lengur þar sem þau héldu að þau væru komin í skjól en frekari flótti, vergangur og áföllin sem því fylgir eru það sem blasir við.

Þetta er staða sem einstaklingar og sjálfboðaliðasamtök ráða ekki við. Það var varað við því að þetta myndi gerast með nýju lögunum og það var sagt að samfélagið myndi vera máttlaust gagnvart þessari stöðu. Það var ekki hlustað þá. Það er ekki hlustað núna. Því þetta er það sem ríkisstjórnin og annað stuðningsfólk kerfisbundins rasisma, mismunun í garð flóttafólks og mannréttindabrota skrifuðu undir.

Það eina sem mun geta stöðvað þessa hörmulegu mannúðarkrísu sem nú ríkir á Íslandi er róttæk bylting á kerfinu innan frá.

Sveitarfélög! Stofnanir! Yfirvald! Starfsfólkið sem ber ábyrgð á að framfylgja þessari grimmilegu meðferð á fólki og misbíður siðleysið og ómannúðleg meðferð á flóttafólki þarf að mótmæla og neita að framfylgja skipunum sem embættismenn skrifa undir í vellystingum sínum um að setja fólk í viðkvæmri stöðu á götuna, klippa á kortin þeirra og neita þeim um læknisþjónustu án þess að þurfa nokkurn tímann að horfast í augu við fólkið og upplifa örvæntingu þeirra.

Þið sem fóruð að starfa í þessu kerfi til þess að „breyta því innan frá“ – það er komið að ykkur!

Já, og síðan þarf nýja ríkisstjórn, því það skiptir jú máli hver stjórna!

Þar til róttæk bylting gegn kerfinu hefst (innan frá) og stjórnvöld sitja sem fastast mun staðan halda áfram að versna og við verða máttlausari gagnvart þessu ríkisofbeldi gegn flóttafólki!

Sema Erla skrifaði greinina á eigin Facebooksíðu.