Sólveig Anna Jónsdóttir:
En við sitjum uppi með stjórnmálafólk sem að sér ekki einu sinni alþýðufólk. Vill ekki vita af því. Finnst það ekki „markvert“.
„Í tilefni leiðtogafundar sendi ég heitar baráttukveðjur til alþýðu þeirra landa sem sjálfs-upphafningarnir sem að nú kom saman í Reykjavík stýra. Ég óska þess að þau sem þar eru arðrænd af auðvaldi í samvinnu við „leiðtoga“ vinni mikla sigra í baráttunni fyrir því að lifa frjáls undan oki forhertrar auðstéttar og stjórnvalda í hlutverki framkvæmda-nefndar hennar. Ekki verður lengur við það unað að ójöfnuður, stéttskipting og misskipting aukist stöðugt vegna þess að svokallaðir „leiðtogar“ vernda hin ríku og standa með þeim í þeirra herskáu stéttabaráttu hvar og hvenær sem er, á kostnað vinnandi fólks. Enda er það svo að allsstaðar sjáum við verkafólk og annað vinnandi fólk, þau sem að hafa ekkert að selja nema sitt dýrmæta vinnuafl, þá einstöku vöru, endurvekja raunverulega verkalýðsbaráttu með verkföllum, í þeim tilgangi að berjast gegn afætu-eðli uppsafnaðs kapítals og eigenda þess. Verkafólk einfaldlega verður að stunda harða verkalýðsbaráttu vegna þess að stjórnvöld, hér og annars staðar, eru vinir auðvalds og óvinir vinnuafls. Svokallað vinstra fólk, kratar, miðjufólk, íhald og ný-fasistar; öll eiga það sameiginlegt að vera blinduð gagnvart veruleika alþýðu-fólks og heltekin af vegtyllu-græðgi og narsissisma. Ekkert er augljósara á vorum dögum.
Ég sendi heitar baráttukveðjur til alþýðu Evrópu um leið og ég les niðurstöður Vörðu fyrir Eflingu, unnar úr könnum sem framkvæmd var hjá aðildarfélögum ASÍ og BSRB. Niðurstöðurnar eru sönnunin á því að íslensk stjórnvöld eru full af stéttaandúð gagnvart vinnuafli höfuðborgarsvæðisins. „Ekkert markvert,“ sagði Katrín Jakobsdóttir, leiðtogi og forsætisráðherra, um aðstæður félagsfólks Eflingar, ísköld og áhugalaus um örlög samborgara sinna í vetur sem leið, en ég ætla að vera 100% ósammála henni þar; það er allt markvert sem hægt er að lesa í könnun Vörðu um aðstæður Eflingar-fólks. Hún er lýsing innan úr efnislegum raunveruleika höfuðborgarsvæðisins, leikvelli veruleikafirrtrar íslenskrar valdastéttar.
60,1% Eflingar-fólks á nokkuð til mjög erfitt með að ná endum saman. 50,6% Eflingar-fólks geta ekki mætt óvæntum 80.000 króna útgjöldum án þess að stofna til skulda. Ef að við skoðum Eflingar-konur geta 55,4% þeirra ekki mætt 80.000 króna óvæntum útgjöldum án þess að stofna til skulda. 19,7% Eflingar-fólks metur fjárhagsstöðu sína mun verri en fyrir ári og 29,3% nokkuð verri en fyrir ári síðan. 51,1% Eflingar-kvenna búa við nokkuð til mun verri fjárhagsstöðu en fyrir ári síðan. Þar birtist hið ískalda áhugaleysi pólitískrar og efnahagslegrar valdastéttar gagnvart tilveruskilyrðum láglaunakvenna, þeirra kvenna sem að ekki eru verðugar til að njóta einstaklingsréttinda-geisla meginstraums femínismans á Íslandi, vegna þess að þær eru ýmist ómenntaðar, innflytjendur eða flóttakonur. Þetta er árángur sá sem kvenleiðtogi landsins, forsætisráðherra, hefur náð á sinni valdatíð.
Fyrir þennan málflutning uppskar sá „leiðtogi“ mikið lófatak forystusveitar VG.
35,2% Eflingar-fólks hefur ekki efni á árlegu fríi með fjölskyldu sinni. 21,5% Eflingar-fólks hefur ekki efni á því að reka bíl. Þegar að staða Eflingar-fólks er skoðuð í samanburði við önnur félög mælist hún í öllum tilfellum verst. Hugsið ykkur ef að vinnumálaráðherra flokksins sem að kennir sig við vinstri-stefnu, VG, Guðmundur Ingi, hefði í stað þess að flýja land til að þurfa ekki að hitta fulltrúa Eflingar síðasta vetur og í stað þess að standa með ríkissáttasemjara í vasanum á auðvaldinu, tekið sér stöðu með vinnuafli höfuðborgarsvæðisins. Sýnt hugrekki og getu til að vera eitthvað annað en hversdagslegur evrópskur annarsflokks vegtyllu-pólitíkus. En það gerði hann ekki. Hann flúði land og svo hélt VG landsfund þar sem að fulltrúa úr forystusveit SGS var boðið sérstaklega til að kalla okkur í Eflingu Sjálfstæðismenn, sek um hatursorðræðu, verandi nokkurskonar meinsemd i samfélaginu. Fyrir þennan málflutning uppskar sá „leiðtogi“ mikið lófatak forystusveitar VG.
Ég held áfram: Mun hærra hlutfall Eflingar-fólks getur ekki mætt kostnaði vegna félagslífs barna sinna en hjá öðrum félögum. Til dæmis gátu 27% Eflingar-kvenna ekki greitt kostnað vegna afmælisboða hjá vinum eða bíóferða fyrir börnin sín. 27,8% Eflingar-kvenna gátu ekki séð börnum sínum fyrir nauðsynlegum klæðnaði. Staðreyndir úr reykvískum veruleika. Staðreyndir kvenna allt í kringum ykkar. Eiga þær að gera það sem forsætisráðherra og auðvaldið vill og bera harm sinn í hljóði?
50% Eflingar-kvenna búa við slæma andlega heilsu. Helmingur.
Rúmlega helmingur félagsfólks Eflingar býr við þunga byrði vegna húsnæðiskostnaðar. Ef að við skoðum aðeins konurnar eru það 53,8% sem að búa við þunga byrði vegna húsnæðiskostnaðar. Hátt í helmingur Eflingar-fólks býr í leiguhúsnæði en aðeins 18,8% þeirra sem að tilheyra öðrum stéttarfélögum innan ASÍ eða BSRB. Ef að við skoðum stöðu þeirra sem að leigja eru það 57,2% sem að búa við þunga byrði vegna húsnæðiskostnaðar. Það eru nú aldeilis gott að SA, SGS og stjórnvöld komu í veg fyrir að Eflingar-fólk gæti fengið sérstaka framfærsluuppbót vegna húsnæðiskostnaðar á höfuðborgarsvæðinu, ekki satt?
50% Eflingar-kvenna búa við slæma andlega heilsu. Helmingur. Í sjálfri jafnréttisparadís forsætisráðherra, í hinni heimsfrægu femínista-borg. Nýfrjálshyggju-Pótemkín-tjaldið sem að okkur hefur verið troðið inní er orðið ansi mölétið og myglað. Það er mannúðarmál að Eflingar-konum verði sleppt út úr því. Kannski að við leitum á náðir Mannréttindadómstóls Evrópu fyrir hönd reykvískra láglaunakvenna?
Ég gæti haldið áfram lengi í viðbót.
Staðreyndin er þessi:
Raunverulegt stjórnmálafólk með raunverulegan metnað til að raunverlega bæta samfélag sitt myndi leggjast á árarnar með Eflingu til að hefja þá miklu vinnu sem að augljóslega þarf að framkvæma til að frelsa fólk undan þeirri arðráns-kúgun sem það er beitt af íslenskri yfirstétt. Myndi upplifa reiði og eldheita löngun til að breyta þessum ömurlegu aðstæðum sem að eyðileggja líf fólks með því að þræla því út og færa þeim ekkert í staðinn. Myndi fyllast sorg yfir þeirri vitneskju að fyrir stóran hóp kvenna eru samskipti þeirra við afkvæmi sín markeruð af því að þurfa að segja nei; nei við flestu því sem að önnur börn geta gert, nei sem að særir móðurhjartað og grefur undan allri heilsu og hamingju. Og auðvitað því samfélagslega ofbeldi sem fólgið er í því að þurfa alltaf að segja nei við sjálfa sig, þrátt fyrir að eyða allri ævinni í strit.
Ég vona að fjara fari undan auðvaldi og pólitískum ónytjunum hér og þar, og tími alþýðufólks renni upp.
En við sitjum uppi með stjórnmálafólk sem að sér ekki einu sinni alþýðufólk. Vill ekki vita af því. Finnst það ekki „markvert“. Stjórnmálafólk sem aðhyllist samræmda lágalaunastefnu, hefur afhent fjármagnseigendum húsnæðismarkaðinn til að geta arðrænt fólk af enn innblásnari og meira kappi. Stjórnmálafólk sem vill bara kvenfrelsi fyrir sumar konur, sínar konur, og kúgun og jaðarsettningu fyrir alþýðukonur. Stjórnmálafólk sem lítur á stjórmála-ferill sinn sem annaðhvort réttindagæslu fyrir vini og skyldmenni í efnahagslegri yfirstétt eða persónulegt frampot sem hægt er að nota til að komast í fínt embætti í einhverri lekkerri höfuðborg Evrópu, til að umgangast þar þá fjölmörgu sjálfskipuðu leiðtoga sem þar lifa í vellystingum á kostnað skattgreiðenda. „Ruling the void“; það er það eina sem þau geta og vilja, með sínar heimatilbúnu kórónur á sínum leiðtoga-hausum.
Ég sendi heitar baráttukveðjur til alþýðu Evrópu. Ég vona að fjara fari undan auðvaldi og pólitískum ónytjunum hér og þar, og tími alþýðufólks renni upp. Ég myndi segja pólitískri yfirstétt sem að sjálfs-upphefur eins og aðall fyrir alda akkúrat núna í Hörpu að skammast sín fyrir að vilja frekar búa í Speglasalnum en í samfélagi venjulegs fólks. En ég veit að það þýðir ekki neitt. Ég ætla frekar að gera orð mömmu að mínum, sem hún mælti þegar að oflæti og fáránleg-heit hinna og þessara fóru langt fram yfir öll velsæmismörk: „Það er hátt risið á hundaskítnum“. Það er á endanum það eina sem hægt er að segja þegar við neyðumst til að horfa og hlusta á útsendinguna á 3. flokks tragíkómedíu sameinaðrar valdastéttar hinnar gömlu og grimmu heimsálfu sem sett hefur verið upp í Hörpu.
