Fljótt skipast veður í lofti. Nánast fyrir einu augnabliki skein stjarna Samherja sem hæst. Einkum í Eyjafirði. Margt hafa þeir gert til að heilla sitt heimaland. Borga tónleika og borga hitt og þetta. Líka flotta skíðalyftu.
Nú hafa orðið veðrabrigði. Stjörnuljós Samherja er útbrunnið. Skíðalyftan fer hvergi. Ekki heldur frystihús og annað. Ásýnd Samherjanna er farin. Staða þeirra hefur gjörbreyst. Þeir verða ekki lengur aufúsugestir hvar sem þeir koma.
Þeir hafa sest á sama bekk og Ólafur Ólafsson situr á. Sitja á versta bekk í sal mannlegrar reisnar. Þeir sem áður skinu yfir allt og öllu. Ekki lengur. Það er ekki lítið sem þeir eiga eftir að svara fyrir. Ásakanirnar eru grafalvarlegar og margar.
Meira en vafasöm verðlagning á fiski, mútur, skattsvik, peningadagþvætti og ég veit ekki hvað og hvað. Þegar staða þeirra er metin verður að segja að þeirra helsta lán nú er að vera Íslendingar. Flokkurinn hefur komið því þannig fyrir að formaður hans metur dag frá degi hversu mikið afl verður sett í rannsóknirnar. Það er gott að eiga góða að.
