Katrín Oddsdóttir setti á blað:
„Lausn?
Ekki öfunda ég nöfnu mína Jakobsdóttur að þurfa að vera með
bótamálið í Guðmundar- og Geirfinnsmálinu í fanginu og skil hana vel að gráta
yfir þessu öllu saman.
Mér finnst besta leiðin enn vera mjög augljós: Gefa
Ríkislögmanni þau fyrirmæli að falla frá aðalkröfunni í greinargerð ríkisins
(það er ekkert að því enda er hann að starfa í hennar umboði og hefur ekki
sjálfstæði til að ákveða kröfurnar gegn hennar vilja). Eftir stendur þá
varakrafan sem er bara spurning um hversu háar bætur eiga að vera til Guðjóns
Skarphéðinssonar.
Með þessum hætti getur Brynjar Níelsson endurheimt
eðlilegan blóðþrýsting og dómstóll skorið úr um það hverjar bætur ættu að vera.
Alþingi getur þá farið að einbeita sér að einhverju öðru en karpa um þetta.“