Sólveig Anna skrifar:
Geggjuð grein eftir Óla Björn Kárason í Mogganum í dag. Land tækifæra og velmegunar heitir hún og er um Ísland þar sem allt er BEST. Besta listin og besta íþróttin. Sumir halda því fram að það sé útaf súrefninu hér sem er besta súrefnið. Besti jöfnuðurinn, besta ekki-fátæka gamla fólkið. Besta jafnréttið, besti friðurinn, besta minnsta verðbólgan og bestu lægstu vextirnir.
En vitiði hvað? Þrátt fyrir allt þetta best er samt hérna fólk er bara best í einu og það er að tala Ísland niður! Um það er fátt annað að segja en Sad! og ennginn getur skilið af hverju fólk er svona ömurlegt jafnvel þótt það hafi alltaf fengið besta vatnið og besta súrefnið.
En það sem er best fyrir mig í greininni er að Óli talar dálítið um Lancet, sem er eitt virtasta vísindarit heims á sviði læknisfræði, þó að það sé ekki íslenskt (smá sad). Vitiði af hverju mér finnst það best? Af því að ritstjóri Lancet, Richard Horton, er snar-tjúllað Marxista-svín. Lol! Ábyggilega útaf öllu vonda súrefninu sem að hann hefur andað að sér.
Ég nota hér með tækifærið til að vitna í Horton að tala um Marx.
Takk Óli, fyrir að gefa mér svona best tækifæri til þess. Áfram meira best gaman!
„As Terry Eagleton argued in Why Marx Was Right (2011), Marxism isn’t about violent world revolution, tyrannical dictatorships, or unachievable utopian fantasies. I think Marx matters to medicine for three reasons. First, Marx offers a critique of society, a method of analysis, that enables explication of disquieting trends in modern medicine and public health—privatised health economies, the power of conservative professional elites, the growth of techno-optimism, philanthrocapitalism, the importance of political determinants of health, global health’s neoimperialist tendencies, product-driven definitions of disease, and the exclusion of stigmatised communities from our societies. These aspects of 21st-century health care are all better investigated and interpreted through a Marxist lens. Second, Marxism defends a set of values. The free self-determination of the individual, an equitable society, the end of exploitation, deepening possibilities for public participation in shaping collective choices, refusing to accept the fixity of human nature and believing in our capacity to change, and keeping a sense of the interdependence and indivisibility of our common humanity. Finally, Marxism is a call to engage, an invitation to join the struggle to protect the values we share.“
Richard Horton.
