„Var að lesa grein Þorgerðar Katrínar Gunnarsdóttur á Vísi, og langaði að sjá hvernig niðurlagið liti út ef ég skipti út orðinu bændur fyrir öryrkjar. „Við þurfum kerfi sem ýtir undir frelsi öryrkja, svarar kröfum um nútímaneysluhætti, ýtir undir græna hvata og leysir öryrkja úr þeim hlekkjum sem þeir hafa lifað við alltof lengi. Fyrir öryrkja, neytendur, umhverfi, samfélag. Það er stóra verkefni stjórnmálanna á þessum tímapunkti“,“ skrifar Þuríður Harpa Sigurðardóttir formaður Öryrkjabandalagsins.
„Ekki það að ég setji samasemmerki á milli bænda og öryrkja þó auðvitað að bændur veikist og fatlist eins og aðrir hópar í samfélaginu. …En orð landbúnaðarráðherra í garð bænda minntu mig óþægileg á tal sumra samflokksmanna landbúnaðarráðherra sem hafa ýjað að því að örorka sé val þeirra sem nenna ekki að vinna og vilja hafa það gott á kerfinu, semsagt öðrum skattborgurum. Lenska fjármálaráðherra og hans flokksmanna þegar krafist er hækkunar á örorkulífeyri hefur einmitt verið að snúa öllu á hvolf og gera fatlað og langveikt fólk tortryggilegt. Mér sýnist sú orðræða vera farin að breiða sig til fleiri hópa, hvað finnst ykkur um það?
Lenska fjármálaráðherra og hans flokksmanna þegar krafist er hækkunar á örorkulífeyri hefur einmitt verið að snúa öllu á hvolf og gera fatlað og langveikt fólk tortryggilegt.