Afleggjararnir tveir, Miðflokkur og Viðreisn, eru báðir stærri en gamli fúni stofninn.
– sme
Stjórnmál Óli Björn Kárason er að hætta í pólitík. Verður ekki í framboði. Hann skrifar þó enn í Moggann á miðvikudögum. Í lok greinarinnar núna bregður hann sér í einhverskonar uppistand, eða eitthvað ámóta.
Kíkjum á:
„Sjálfstæðisflokkurinn vill að hver og einn hafi tækifæri til þess að leita að innri styrkleika til að lifa farsælu lífi á eigin forsendum, en ekki samkvæmt forskrift kerfisins eða stjórnlyndra stjórnmálamanna. Frambjóðendur flokksins eiga að blása bjartsýni í brjóst allra, enda byggir hugsjón þeirra á trúnni á framtíðina og hæfileika frjálsra einstaklinga.“
Við höfum fengið nóg.
Það er ýmislegt við þetta að athuga. En bíðið við:
„Ég er sannfærður um að tækifærin til að sækja fram séu til staðar fyrir Sjálfstæðisflokkinn. Ef frambjóðendur og við sem skipum bakvarðarsveit Sjálfstæðisflokksins tölum skorinort, setjum stefnumálin fram með afdráttarlausum hætti og mætum pólitískum keppinautum með sjálfstrausti þarf ekki að óttast dóm kjósenda 30. nóvember næstkomandi. Þegar frambjóðendur Sjálfstæðisflokksins hafa stigið fram á vígvöll stjórnmálanna með hugmyndafræði að vopni hefur niðurstaðan alltaf verið hagfelld fyrir land og þjóð.“
Við höfum því miður fylgt stefnu Sjálfstæðisflokksins meira og minna í 95 ár. Nú virðist þjóðin búin að fá nóg. Staða Sjálfstæðisflokksins hefur aldrei, aldrei nokkurn tímann verið eins döpur og einmitt núna. Kjósendur segja nei og nei takk. Við höfum fengið nóg.
Litlu má muna að Sjálfstæðisflokkurinn sé að verða fjórði stærsti stjórnmálaflokkurinn. Kemur þá á eftir Samfylkingu, Miðflokki og Viðreisn. Afleggjararnir tveir, Miðflokkur og Viðreisn, eru báðir stærri en gamli fúni stofninn.
