Tveir ráðherrar Sjálfstæðisflokksins og nokkrir þingmenn hans eru á því að of langt sé gengið í sóttvörnum vegna Covid. Málgagnið er í þessum hópi.
Í leiðara dagsins segir til dæmis: „Varnaðarorð Arnars Þórs Jónssonar eiga ríkt erindi við Alþingi, ríkisstjórn og allan almenning, nú þegar faraldurinn hefur geisað í tæp tvö ár. Nauðsynlegt er að borgaraleg réttindi og réttarríkið standi pláguna af sér og að almenningur fái sem allra fyrst um frjálst höfuð strokið.“
Ritstjórinn hefur kosið að gera ræðu varaþingmannsins, Arnar Þórs Jónssonar, að sínum. Arnar Þór hefur höfðað dómsmál gegn Þórólfi Guðnasyni.
Jón Steinar er gamall vinur aðal. Í grein hans í Mogganum segir:
„Þessi stjórntök á þjóðinni eru að mínum dómi fyrir neðan allar hellur. Og til að heilaþvo þjóðina er hættan mikluð með orðskrúði og með áskorunum til almennings um að sýna nú samstöðu.“
Síðar í grein Jóns Steinar segir:
„Það er auðvitað furðulegt að beita þvingunum til að forðast smit á sjúkdómi sem er svo til hættur að valda skaða og kallar ekki á önnur úrræði en aðrir sjúkdómar, þ.e. aðstoð lækna. Aðgerðirnar fela auk annars í sér alvarleg frávik frá meginreglunni um frelsi fólks og ábyrgð á sjálfu sér sem verður að teljast grunnregla í samfélagi okkar.
Svo ég segi bara við þessa valdsæknu stjórnarherra: hættið þessu , og það strax.“
Vilhjálmur Árnason, starfandi þingflokksformaður flokksins, skrifar:
„Það er ríkisstjórnarinnar og okkar þjóðkjörinna fulltrúa að horfa til heildarhagsmuna við alla ákvörðunartöku. Enn og aftur sýnist mér að það sé ekki gert nú.
Fólk hræðist ekki lengur veikindin af völdum covid, heldur sóttvarnaryfirvöld og þeirra aðgerðir. Áhrifin á yngstu kynslóðina eiga eftir að koma í ljós.“
Víst er að nú reynir á þanþol Sjálfstæðisflokksins. Þó Bjarni segi, og hafi sagt, að flokkurinn sé stór og hann þoli ólík sjónarmið á það ekki við hér. Flokkurinn er við það að springa undan þessu álagi.