Hann er flokkur sem vinnur fyrir ákveðnar ættir, svo sem ætt fjármálaráðherra, Engeyjarættina.
Katrín Baldursdóttir skrifar:
Sjálfstæðisflokkurinn siglir undir fölsku flaggi. Hann er alræðisflokkur en ekki flokkur lýðræðis. Hann hefur beitt botnlausri skoðanakúgun á Íslandi í áratugi, hann hefur njósnað um fólk, hann hefur krafist flokksskírteinis við ráðningar fólks á vinnumarkaði, hann hefur beitt sér fyrir því að flokksgæðingar og auðmenn geti hagnast stórkostlega á sameiginlegum auðlindum almennings og útvegað þeim greiða leið að fjármagni og fyrirtækjum þegar þau fást fyrir lítið. Hann er flokkur sem vinnur fyrir ákveðnar ættir, svo sem ætt fjármálaráðherra, Engeyjarættina. Hann segist styðja samkeppni en ýtir undir og leyfir fákeppni í stærstu viðskiptageirum Íslands þar sem óheyrilegar fjárhæðir fara á milli manna. Hann styður skattaskjól, enda eiga þeir sem stjórna flokknum feita sjóði í skattaskjólum, þó þeir segjast ekki kannast við eða muna ekki eftir því að eigi slíka sjóði, eins og sannaðist með Bjarna Benediktsson sem þóttist ekki muna eftir því að hann ætti peninga í slíkum sjóðum. Hann lýgur líka upp í opið geðið á fólki eins og ekkert sé sjálfsagðara. Til dæmis í Vafningsmálinu þegar hann sagðist ekkert vita hvaða sukk og svínarí hann var að skrifa undir.
Auðmennirnir og sterku ættirnar á bak við Bjarna hafa líka alræðisvald yfir öðrum stjórnmálaflokkum. Til dæmis er Katrín Jakobsdóttir og allur Vg orðinn viljalaus verkfæri í höndum Sjálfstæðisflokksins. Við skulum athuga það að flokkurinn hefur ekki nema um 20% fylgi í skoðanakönnunum og meira að segja stundum minna en það. En hann ræður samt öllu. Er með alræðisvald á öllum sviðum þjóðlífsins. Starfsbræður Bjarna Ben á hinum Norðurlöndunum hafa nú fengið smjörþefinn af þessu beint í æð í Þorvaldar Gylfasonar málinu. Skoðanakúgun per exellence og það í opinni útsendingu. Alræðisherrarnir þurfa ekki einu sinni að leyna því hvernig þeir starfa.