„Hver er staða lífeyrissjóða varðandi fjárfestingu í félagi sem stjórnað er af einstaklingum sem liggja undir rökstuddum grun um peningaþvætti, skattaundanskot, launaþjófnað og mútur, í mörgum löndum. Sem hlýtur þá að flokkast undir skipulagða alþjóðlega glæpastarfsemi.“
Þannig skrifar Ragnar Þór Ingólfsson, formaður VR, vegna sölu á hlut í Síldarvinnslunni. Er nema von að spurt sé.
„Eða á að veiða almenning inn í net útgerðarfyrirtækja sem hluti af „sátt“ um kerfið, sem þá verður komið í eigu almennings að hluta, en stjórnað af sama fólki og almenningi þannig seld eigin auðlind og fullkomna þannig vitleysuna og ránið á auðlindum þjóðarinnar?
Ég leyfi mér að vona að hvorki almenningur né sjóðir í okkar eigu láti krónu í þetta fyrirtæki en krefjist að sama skapi breytinga á þessu kerfi áður en það verður um seinan. Við höfum kjörið tækifæri í næstu Alþingiskosningum.
Um nákvæmlega þetta eiga næstu Alþingiskosningar að snúast.“
Nú þegar hafa sumir risið upp á afturfæturna vegna skrifa Ragnars Þórs. Seljendurnir eiga mikið undir. Mogginn reynir að klóra í Ragnar Þór. Formaður VR hefur málfrelsi og notar það sem betur, betur fer. Ábendingar hans er kórréttar.