Sveltistefnan gengur vel, er sennilega á áætlun. Í gær sýndi skilgetið, eða óskilgetið, afkvæmi flokksins á spilin. Gat ekki beðið lengur, er að farast úr spenningi. Veislan fer að hefjast.
Vegakerfið er meira og minna ónýtt og víða lífshættulegt. Það varð ekki svona í gær. Nei, þetta hefur verið að smágerast á löngum tíma án þess að nokkuð merkilegt hafi verið gert.
Forsvarsfólk Samtaka iðnaðarins sögðu í gær verkefnið vera svo stórt að það verði að einkavæða, eða einkavinavæða, vegakerfið. Ríkið myndi ekki ráða við verkefnið. Ríku karlarnir verða að fá sitt. Líka af akstri okkar hinna.
Ekki er langt síðan að hér var sagt frá einstaklega hallærislegri stöðu Sigurðar Inga formanns Framsóknar. Þrátt fyrir að skrifað sé í svokallað stjórnarsáttmála að gera eigi stórt í vegamálum, er ekkert, nánast ekkert að gerast þar.
Ástæðan getur ekki verið einfaldari. Bjarni Ben segir nei. Dregur enn fæturna og sér til þess að sveltistefnunni verði fylgt. Sigurður Ingi var blekktur til að sættast á að setjast í minna ráðuneyti en nokkur flokkformaður hefur gert.
Hann hélt, eða var látinn halda, að hann yrði ráðherra framkvæmda og betrumbóta. Svo verður sýnilega ekki. Halda má að þeir Bjarni og Sigurðu Ingi talist ekki lengur við. Hið minnsta grípur formaður Framsóknarflokksins til þess ráðs að skrifa Bjarna bréf sem birt í Mogganum í dag.
Eflaust er Bjarna skemmt. Yfirburðir hans eru staðfestir enn og aftur.
Sigurjón M. Egilsson.
