Uppljóstrun Davíðs Oddssonar á vinnubrögðum Bjarna Benediktssonar, við skipan bankastjóra Seðlabankans, er stórmerkileg. Kemur samt fáum á óvart. Bjarni var sem sagt í samráði við formanninn fyrrverandi og nú ritstjóra Moggans.
Miðjan greindi frá þessu í gær. Oddný Harðardóttir skrifar um þá félaga og frumvarpið um Seðlabankann og Fjármálaeftirlitið á Facebook.
„Það eru tveir alvarlegir gallar á frumvarpi forsætisráðherra um sameiningu Seðlabankans og Fjármálaeftirlitsins.
„Við þurfum ekki annað en að lesa þetta Reykjavíkurbréf Moggans frá því í gær til að rifja upp hvernig Sjálfstæðisflokkurinn vinnur. Því miður er frumvarpið sniðið fyrir slíka hegðun.“
Í fyrsta lagi er það orðsporðsáhætta þegar að Seðlabankinn fer í einskonar lögregluhlutverk gagnvart fyrirtækjum. Þá verður stutt í að fyrirtækin ráðist persónulega að Seðlabankastjóra og stjórnmálaflokkar blandi sér í málið. Við höfum skýrt dæmi sem ætti að vera víti til varnaðar: Seðlabankanum var falið gjaldeyriseftirlit og mál hans og Samherja sem heyrði undir það.
Í öðru lagi er það hættan á pólitískum ráðningum á Seðlabankastjóra og vara seðlabankastjórunum þremur. Forsætisráðherra á að ráða tvo og fjármálaráðherra á að ráða tvo. Jafnvel þó að vísað sé í hæfnikröfur þá mun valið á milli manna fara eftir flokksskírteinum ef gömlu valdaflokkarnir ráða för. Við þurfum ekki annað en að lesa þetta Reykjavíkurbréf Moggans frá því í gær til að rifja upp hvernig Sjálfstæðisflokkurinn vinnur. Því miður er frumvarpið sniðið fyrir slíka hegðun.
Seðlabankinn þarf að njóta trausts og ramminn sem við setjum um starfsemina þarf að vera skýr. Og Fjármálaeftirlitið þarf að vera heildstætt og öflugt. Lögin mega ekki bjóða upp á pólitísk áhrif eða hagsmunagæslu flokka og fjármálafyrirtækja eins og frumvarpið sem bíður samþykktar stjórnarflokkanna gerir.
En við þessu er að búast þegar að Sjálfstæðisflokkurinn er leiddur til valda aftur og aftur.“
