SDG: „Maður spyr sig því: Hvað er að marka orð háttvirts þingmanns?“
„Það er ákaflega sérkennilegt að á sama tíma og þingmaður kemur hér upp og fer fram á að mótuð verði stefna, þingmaður flokks sem kennir sig við samræðustjórnmál, vill fá umræðu, að hann skuli sjá ástæðu til þess að hnýta í einn tiltekinn þingmann fyrir að hafa ekki beðið um annað en umræðu um alþjóðlegan sáttmála sem Ísland ætti að vera þátttakandi í,“ sagði Sigmundur Davíð Gunnlaugsson, eftir að Guðjón Brjánsson hafði mælt fyrir þingsályktunartillögu um mótun stefnu sem eflir fólk af erlendum uppruna til þátttöku í íslensku samfélagi.
Enginn vafi er á að Sigmundur Davíð er ekki hrifinn af Samfylkingunni.
„Maður spyr sig því: Hvað er að marka orð háttvirts þingmanns? Við þekkjum það mörg sem annaðhvort störfum í stjórnmálum eða fylgjumst með þeim, að Samfylkingin hefur oft í gegnum tíðina reynst flokkur sýndarstjórnmála frekar en raunverulegra prinsippa.
Það sem mér fannst standa upp úr sem meginatriði í boðskap háttvirts þingmanns var að gæta ætti að jafnrétti og lífi án mismununar. Og ég gæti ekki verið meira sammála um nokkurt markmið en að gæta að jafnrétti og lífi án mismununar. En á það að mati háttvirts þingmanns að ná til allra? Eða vill háttvirtur þingmaður fordæma tiltekna hópa fyrir það eitt að vilja ræða málin? Vill hv. þingmaður stimpla pólitíska andstæðinga sína og þar með taka af þeim réttindi sem samkvæmt lýsingu hans sjálfs ættu að ná til allra?“
Formaður Miðflokksins var ekki hættur með palladómana: „Mín reynsla af stjórnmálaumræðu á Íslandi og reyndar miklu víðar er sú að það er iðulega það fólk sem státar sig helst af því að það sé fordómalaust sem hefur mesta fordóma í garð annarra og leitar að verstu syndum sem það getur fundið og reynir að heimfæra það upp á annað fólk og fordæma það með þeim hætti en upphefja sjálfa sig um leið.“
