Rugluð hæna og kjúklingurinn hennar deila!

Aðalsérfræðingar fjölmiðla í því hvernig eigi að haga fiskveiðum eru hagfræðingar sem hafa ekki gripsvit á orkuflæði í hafinu og virðast líta á fiskistofna eins og innistæðu í bankabók þ.e. ef mikið er inn á bókinni að þá séu allar líkur á því að það hlaðist enn meira inn á bókina en ella.

Í stað þess að hænan í „fiskihagfræðinni“ Ragnar Árnason sé að ræða við kjúklinginn Daða Má Kristófersson sem klakin er úr dellufræðslu hans í HÍ, um þá staðreynd að núverandi kvótakerfi skilar miklu minni afla á land en fyrir daga þess, þá er verið að þvæla um alger aukaatriði út frá furðulegum forsendum s.s. eins og að skattar séu alltaf skaðlegir!

Það væri miklu nær ef umræðan snerist um þá staðreynd að öll þau markmið sem núverandi kvótakerfi átti að ná hafa algerlega brugðist þ.e. að tryggja byggðafestu og skila 500 þúsund tonna jafnstöðuafla í þorski. Auðvitað ætti einnig að vera ofarlega á baugi að ræða þá staðreynd að drjúgur hluti af tekjum helstu útflutningsgreinar landsmanna verði eftir í skattaskjólum líkt og hjá þeim ríkjum í öðrum heimshlutum sem kennd eru við banana.

Hvers á þjóðin að gjalda að fá þessa delludembu yfir sig um árabil hvort sem það er í fjölmiðlum eða í svokölluðu fræðastarfi í HÍ. Það er rétt að minnast þess að Ragnar Árnason boðaði það rugl í aðdraganda hrunsins árið 2007 að hagkvæmast væri að hætta þorskveiðum í 1 til 2 ár í ljósi þess hve þjóðarbúið stæði vel, en taldi það myndi leiða til mun meiri afla síðar. Þjóðarbúið stóð ekki betur en svo að nokkrum misserum síðar varð hér algert hrun fjármálakerfisins og boðskapurinn um að hætta veiðum til þess að geta veitt meira síðar, stangast reyndar á við grunnlögmál vistfræðinnar.

Það eru gríðarleg tækifæri í að breyta núverandi fiskveiðistjórnunarkerfi og fyrsta skrefið ætti að vera að verðleggja allan afla á frjálsum markaði og síðan að taka núverandi nýtingarstefnu til endurskoðunar, en hún er augljóslega ekki að ganga upp.