Reyndi að flétta ofan af Þórhalli miðli
Dómsmál / Björn Þorláksson, blaðamaður á Akureyri, reyndi að fletta ofan af kynferðisglæpum Þórhalls Guðmundssonar miðils. Frændi Ingu Sæland varð fyrir barðinu á Þórhalli.
Björn skrifar á Facebook eftir að Landsréttur dæmdi Þórhall fyrir kynferðisglæpi: „Frá og með þessum dómi tel ég rétt að upplýsa að í fréttamennskunni forðum varði ég samanlagt nokkrum hundruðum vinnustunda í undirbúning afhjúpana um meint brot Þórhalls miðils. En allt kom fyrir ekki. Í tvígang gerðist það korteri fyrir birtingu að lykilheimildir drógu til baka vitnisburð sinn um liðin brot, treystu sér ekki að stíga fram. Þetta voru mál þess eðlis að ekki var hægt að fjalla um þau nema heimildir kæmu fram undir nafni. En kannski var ekki skrýtið að fólk treysti sér ekki til þess. Þórhallur hafði þótt einn besti sonur landsins, í sambandi við Guð og handanheima, verðlaunaður fyrir yfirskilvitlega hæfileika sína með útvarps – og sjónvarpsþætti.
Ég virti siðareglur blaðamanna, virti viðurkenndar vinnuaðferðir og landslög. Þess vegna varð engin umfjöllun af minni hálfu þótt mér sviði að geta ekki sagt söguna sem mig grunaði að yrði að segja.“
Inga Sæland skrifar: „Árið 1988 fórst Helgi bróðir minn af slysförum. Sonur hans brotnaði í mél og átti mjög erfitt. Sorgin var gjörsamlega að buga hann. Þá bauð Þórhallur honum heim til að hlýða á skilaboð að handan frá pabba. Drengurinn var 17 ára gamall. og þráði ekkert heitar en að fá kveðju frá pabba sínum. „Pabbi þinn segir að þú sér of spenntur, þurfir að slaka á,“ sagði Þórhallur. Drengurinn var gjörsamlega frosinn, vissi ekki hvað var í gangi, hafði aldrei kynnst öðru eins. Þórhallur sem sagt tók út getnaðarlim drengsins og fróaði honum og bar dáinn föður hans fyrir sig til að réttlæta athæfið. Er til meiri lágkúra? Þessi ungi maður glímdi við áfallastreituröskun, kvíða og óendanlega vanlíðan í árabil og reyndi að taka eigið líf. Loksins, loksins hefur það verið viðurkennt opinberlega hvaða mann þessi svo kallaði „miðill“ hefur að geyma.
Við vitum um fleiri fórnarlömb sem áttu það sameiginlegt að hafa misst foreldri sitt og þessi níðingur nýtti sér sorg þeirra til að svala afbrigðilegum fýsnum sínum.“