Talsmáti Ásgeirs, og annar svipaðra, fyrir hrun stórskaðaði fjölda fólks.
Sigurjón Magnús Egilsson, skrifar:
Annað hvort var dómgreind Ásgeirs Jónssonar ekki í lagi í aðdraganda hrunsins eða hann talaði gegn betri vitund. Hvoru tveggja er nógu slæmt til að hann átti aldrei að verða skipaður bankastjóri Seðlabanka Íslands.
Allt það fólk sem sá um eða hvatti til þess sem olli hruninu á ekki að vera kallað til að gegna lykilstörfum í samfélaginu. Það er erfiðara að ráða við þegar fólk kýs hrunverja í pólitískum kosningum. Skipan Ásgeirs er afglöp.
Talsmáti Ásgeirs, og annar svipaðra, fyrir hrun stórskaðaði fjölda fólks. Margt fólk hefur ekki enn náð að rétta úr þeim skaða sem það var leitt út í. Reyndar er með hreinum ólíkindum að gerendur hrunsins kunni ekki að skammast sín og haldi sig ekki meira til hlés, en margir þeirra gera.
Katrín Jakobsdóttir gerði mikil mistök þegar hún kaus að skipa Ásgeir Jónsson í Seðlabankann. Gjáin milli hins venjulega Íslendings og „fyrirmennanna“ stækkar. Nóg var nú samt.
