Þorsteinn Már Baldvinsson, Guðmundur Kristjánsson og Guðbjörg Matthíasdóttir hafa fengið makrílkvóta upp á milljarða króna frá íslenska ríkinu.
Katrín Baldursdóttir skrifar:
Páskaboðskapur stórútgerðamanna til almennings og smáfyrirtækja er skýr. Við hyggjumst naga ykkur eins mikið inn að beini og við mögulega getum með aðstoð stjórnvalda. Ástandið vegna veirunnar skiptir okkur engu máli. Við viljum allt. Og nú viljum við marga milljarða með hæstu vöxtum úr ríkissjóði vegna þess að við fengum ekki allan markrílkvótann gefins. Við höfum með aðstoð stjórnvalda komist upp með að afhenda fjölmiðlum ekki þessar upplýsingar, þangað til að einhver frekur þingmaður fór að krefja sjávarútvegsráðherra, Kristján Þór (sérstakan vin okkar og velgjörðarmann) um þetta. En við eigum rétt á að fá alla þessa milljarða borgaða með hæstu vöxtum úr sjóðum almennings. Jú annars, kórónuveiran skiptir okkur máli vegna þess að við krefjumst þess að sleppa við að borga veiðigjöldin í ár vegna ástandsins.
Sjö stórútgerðir krefjast þess nú að við borgum þeim 10,2 milljarða í bætur með hæstu vöxtum. Þær telja sig hafa verið sviknar um makrílkvóta sem fór ekki til þeirra á árunum 2011 til 2018. Langstærsta krafan er frá Ísfélagi Vestmannaeyja, sem krefst um 4 milljarða úr ríkissjóði auk vaxta. Stærsti eigandi Ísfélagsins er Guðbjörg Matthíasdóttir. Félög í eigu hennar og fjölskyldu hennar eru stærstu eigendur Morgunblaðsins. Milljarðamæringurinn Guðbjörg vill meira og meira.
Milljarðamæringurinn Guðbjörg vill meira og meira.
Það sama á við um Þorstein Má hjá Samherja sem er að sjálfsögðu að reyna að naga okkur inn að beini í þessi máli líka. Eins og hann hefur gert við fátækar þjóðir í Afríku. Samherji kemur nefnilega þarna við sögu í gegnum önnur félög.
Og til að kóróna þetta allt saman þá hafa kvótagreifarnir farið fram á það við stjórnvöld skriflega að sleppa við að borga veiðigjöldin vegna veirunnar.
Meðfylgjandi grein var birt í Stundinni í febrúar síðastliðnum og fjallar ágætlega um sukkið, svínaríið og svívirðuna í íslenskum sjávarútvegi. Þar segir m.a.: „Íslenskir útgerðarmenn eins og Þorsteinn Már Baldvinsson, Guðmundur Kristjánsson og Guðbjörg Matthíasdóttir hafa fengið makrílkvóta upp á milljarða króna frá íslenska ríkinu. Eigendum íslenskra laxeldisfyrirtækja er sömuleiðis úthlutað laxeldiskvótum sem greiða þarf tugi milljarða fyrir í Noregi.“
Það er deginum ljósara að núverandi kvótakerfi gengur ekki upp. Hugsið ykkur hvað væri hægt að bjarga mörgum heimilum og fyrirtækjum í núverandi þrengingum með öllum þeim svimandi háu upphæðum sem stórútgerðarmenn á Íslandi soga til sín og stela.
Nú verður þjóðin af fá til baka kvótann. Smíða gott kerfi sem tryggir réttláta skiptingu á arðinum af auðlindinni og sanngjarna úthlutun til byggðanna í landinu. Nóg er til að hæfu fólki á Íslandi til að smíða slíkt kerfi og stjórna því.
Íslenskir útgerðarmenn eins og Þorsteinn Már Baldvinsson, Guðmundur Kristjánsson og Guðbjörg Matthíasdóttir hafa fengið makrílkvóta upp á milljarða króna frá íslenska ríkinu.
