Ole Anton Bieltvedt skrifar:
Bjarni Benediktsson og nokkrir aðrir innstu koppar í búri Sjálfstæðisflokksins, Jón Gunnarsson o.fl., hafa verið nátengdir Kristjáni Loftssyni í Hval. Hafa þeir stutt hann og hans hvalveiðar – sem fyrir öllum, sem til þekkja, eru villimannlegt dýraníð – með ráði og dáð, enda er sagt, að D hafi fengið góðan fjárstuðning fyrir.
Í hópi stuðningsmanna eru greinilega líka Þórdís Kolbrún og Áslaug Arna. Háþróuð, lifandi spendýr sprengd og tætt, limlest til dauða, ekkert mál fyrir sjálfsumglaðar Sjálfstæðiskonur. Kvenlegt tilfinnganæmi þar á lágu stigi. Þær, einkum Þórdís Kolbún, reyna svo að beita rökum fyrir stuðningi sínum við dýraníðið, sem fáir skilja, sennilega ekki einu sinni þær sjálfar.
Við þetta bætist, að ættimenni Bjarna hafa verið tengd Hval, verið hluthafar og/eða hagsmunaaðilar þar, t.a.m. var föðurbróðir Bjarna, Einar Sveinsson, stjórnarformaður Hvals.
Forkastanleg misnotkun valds
Flestir hefðu talið, að samband Bjarna við Hval væri svo náið, að hann – sem stjórnmála- og valdamaður – væri ekki hæfur til að fara með málefni félagsins, hvað þá að veita þeim harðlega umdeilt og krítískt veiðileyfi.
Allra sízt gæti slíkt gerzt í starfsstjórn, þar sem stjórnarflokkarnir hans, D og B, voru að enda við að tapa 10 þingsætum í kosningum, og hafa nú aðeins 19 þingsæti af 63 á bak við sig. Höfðu glatað öllu trausti og standa í raun uppi algjörlega umboðslausir.
Við bætist, að flokkarnir, sem unnu þingkosningarnar, S, C og FF, með 36 þingsætum, munu væntanlega mynda nýja ríkisstjón fljótlega, eru þar með verðandi valdhafar, og hafa allir lýst yfir andstöðu við hvalveiðar.
Það bætist svo við, að starfshópur, sem var skipaður af Katrínu Jakobsdóttur, hefur það verkefni að skoða og gera heildstæða úttekt á hvalveiðum, lagaumhverfi þeirra, bæði með tilliti til veiðanna (sem er frá 1949) og velferðar dýranna, mun skila niðurstöðum í febrúar nk.
Hér skal líka rifjað upp, að síðasta skoðanakönnun Maskínu sýnir, að 51% þjóðarinnar er andvígt hvalveiðum, en aðeins 29% hlynnt. Skyldi Bjarna varða eitthvað um skoðanir og vilja fólksins í landinu?
Allir menn með lágmarks sómakennd, eða grundvallar ábyrgðartilfinningu, allir ábyrgir og heiðarlegur menn, hefðu því látið leyfisumsókn Hvals bíða afgreiðslu þar til ný og réttkjörin ríkisstjórn hefði tekið við og/eða niðurstaða hefði fengizt frá starfshópnum um stöðu og framtíð hvalveiða.
Fyrir veiðarnar sjálfar – ef leyfi hefði þá yfir höfuð verið veitt af réttum valdhöfum – hefði þetta engu máli skipt, þar sem undirbúningur þarf ekki að hefjast fyrr en í marz/apríl, en veiðarnar hafa venjulega hafizt seint í júní.
Undirritaður treystir því, að ný ríkisstjórn muni draga til baka þessa leyfisveitingu, sem, annars vegar, stenzt stjórnarfarslega illa eða ekki, og, hins vegar, er vondur þefur klíkuskapar og spillingar af.
Dýraníð
8. maí í fyrra birti MAST skefilega skýrslu um hvalveiðar sumarið 2022, kolsvarta skýrslu, sem sýndi, að lífið hafði verið murkað úr 41% dýranna, með fólskulegum- og skelfilegum hætti, stórfellt og hryllilegt dýraníð á háþróuðum spendýrum framið, en hvalir eru sambærilegir við fíla, meðal landdýra, að allri gerð, skyni, tilfinningum og lífsháttum.
Fór um alla góða menn, sem skoðuðu þessa skýrslu. Grétu sumir, en þó greinilega ekki Bjarni Ben. Um þessa skýrslu varðaði hann greinilega lítið, hvað þá um hryllilegar limlestingar og kvalræði háþróaðra dýra.
Ekki hef ég séð, hversu margar hvalkýr voru drepnar, en sumar þeirra hafa verið með kálf í kviði, og aðrar með lifandi kálf sér við hlið, sem hefur veslast upp og soltið í hel við dráp móður.
Skýrsla MAST for svo formlega til Fagráðs um velferð dýra 22. maí, og kom niðurstaða frá Fagráði 16. júní:
„Niðurstaða ráðsins var sú, að sú veiðiaferð, sem beitt er við veiðar stórhvela, samrýmist ekki ákvæðum laga nr. 55/2013 um velferð dýra“. Var dýraníðið þannig staðfest.
Gaf ráðið jafnframt til kynna, að það telji, að ekki sé hægt að bæta svo úr, með núverandi skipum, tólum og veiðiaðferðum, að veiðar geti samræmst þessum lögum.
Í gamla daga, þegar Sjálfstæðisflokkurinn var og hét, var sannur Sjálfstæðisflokkur, víðsýnn, frjálslyndur, umburðarlindur og mannlegur, stétt-með-stétt var eitt helzta kjörorðið, stóð ég með Sjálfstæðisflokknum.
Nú er, hins vegar, svo komið, að ég hef fengið megnustu óbit á flokknum, stefnu hans og framgöngu, mest vegna Bjarna Benediktsonar, yngri, sem fyrir mér er spilltasti og siðlausasti – ósvífnasti – stjórnmálamaður landsins. Hreinn þrjótur.