Við nám var hann aumasti aukvisi, sem svindlaði sig í gegnum próf með yfirlæti og hundavaðshætti.
Stjórnmál Við lestur á timarit.is sá ég forsíðu Tímans frá árinu 1936. Þarhafði mönnum verið heitt í hamsi. Ólafur Thors formaður Sjálfstæðisflokksins hafði verið kjörinn í bankaráð Landsbankans þrátt fyrir hrikalegar skuldir Kveldúlfs og ábyrgðir sem Ólafur hafði kvittað upp á. Kjör hans í bankaráðið þótti mörgum vera meira en sættir gætu orðið um. Þær tilvitnanir sem hér eru sýna hörkuna sem var í stjórnmálum fyrir rúmum áttatíu árum.
„Ólafur Thors lét ekki á sér standa að „þakka“ þingmannaliði íhaldsins fyrir sig, eða þeim hluta þess, sem var svo ,,smekklegur“ að kjósa hann í bankaráð Landsbankans. En „þakklætið“ birtist í aðalmálgagni íhaldsflokksins í s. 1. viku að vísu í óundirskrifaðri grein. Þar leyfir þessi oflátungur sér að halda því fram, að hann hafi verið valinn til þessa trúnaðarstarfs sakir þess að hann hafi meira vit á atvinnulífi landsmanna en Jóhannes Jóhannesson.
Að vísu mun þekking Jóhannesar æði takmörkuð á þessu sviði. En hitt veit almenningur, að Ólafur Thors hefir aldrei unnið ærlegt handtak, hvorki til sjós né lands. Við nám var hann aumasti aukvisi, sem svindlaði sig í gegnum próf með yfirlæti og hundavaðshætti, eftir því sem skólabróðir hans, Vilmundur landlæknir lýsti yfir, að gefnu tilefni í ræðu á Alþingi.
Framkv.stjóri Kveldúlfs er hann aðeins að nafnbót og að engu hafður í stjórn þessa annars einkennilega rekna firma. Og mega Framsóknarmenn vel við una, að aðalandstöðuflokkur þeirra skuli hafa valið slíkan mann í fylkingarbrjóst og mun flokknum farnast því ver, þeim mun víðar sem það felur þessum reynslulausa og jafnvægislausa manni að fara með umboð sitt.“
