„Það er öllum ljóst að sú staðreynd að Benedikt Jóhannessyni, stofnanda Viðreisnar og fyrrverandi þingmanns og fjármálaráðherra, var ekki hafnað á grundvelli persónu hans eða persónulegs ágreinins, heldur hlýtur hugmyndafræðilegur ágreiningur að vera til staðar innan flokksins,“ skrifar Guðbjörn Guðbjörnsson. Hann skrifar einnig:
„Fyrir kjósendur er ljóst að flokkurinn hefur fyrir löngu tekið skarpa vinstri beygju. Þetta kemur skýrt fram í áherslum flokksins eftir að samstarfið við sósíaldemókrata og stjórnleysingja í Pírötum hófst í Reykjavík. Stefnuskráin hefur tekið breytingum og er í takt við stefnu Besta flokksins og Bjarta framtíð.
Þeir sem stofnuðu flokkinn voru miklu lengra til hægri í stjórnmálum og líktist stefna flokksins þá stefnu annarra frjálslyndra hægri flokka á borð við Frjálslynda lýðræðisflokkinn (Freie Demokratische Partei/FDP) í Þýskalandi og marga fleiri slíka flokka í Evrópu og Demókrata í Bandaríkunum.
Íslendingar almennt þekkja lítið til stjórnmála í öðrum löndum (hálfgerðir pólitískir analfabetar) og því kannski ekki nema von að ágreiningur sé útskýrður sem svo að hann sé persónulegur. Í flestum stjórnmálaflokkum eru a.m.k. 2 armar sem takast á um völdin. Nú hafa vinstri menn yfirtekið Viðreisn,“ skrifar Guðbjörn.