Sigmundur Ernir skrifar leiðara Fréttablaðsins. Listamaðurinn sjálfur. Hann er sjalfum sér trúr:
„Kannski er það eitthvað í útnáranum og nesjamennskunni sem gerir það að verkum að Íslendingar eru upp til hópa listamenn, ef ekki í kórum og á leiksviði, þá við ljóðagerð og sagnaskrif, tónsmíðar og hljóðfæraslátt, svo og myndlist af öllu tagi. Atorkan og dugurinn á þessu sviði er svo mikill að ekki verður við aðrar og fjölmennari þjóðir jafnað að framtaki og framleiðslu.
Því er það næsta nöturlegt að heyra reglulega niðurrifsumræðu nokkurra íhaldsmanna sem leggja svo mikla fæð á íslenskt listalíf að þeir vilja ræna það öllum stuðningi. Þeir sjá ofsjónum yfir þeim örfáu aurum sem renna til menningarlífsins úr sjóðum hins opinbera á meðan þúsundkallarnir rata sína vanalegu leið til gamalgrónu atvinnuveganna í landbúnaði og sjávarútvegi.
Í augum afturhaldsins á ekkert jafnvægi að ríkja á milli atvinnugreina í þessum efnum. Enn um sinn skulu forréttindin vernduð – og annað má eiga sig.“