Mogginn og Eflingarskammtur dagsins

Eflingarfólk fær smáádrepu í leiðara Moggans venju samkvæmt. Samt ósköp auma.

Morg­un­blaðið spurði Bjarna Bene­dikts­son fjár­málaráðherra hvort rík­is­stjórn­in hefði um helg­ina rætt um aðgerðir af henn­ar hálfu gegn boðuðum verk­föll­um Efl­ing­ar og verk­banni SA. Ráðherr­ann svaraði á þá leið, að því miður hefðu slík inn­grip gerst of oft og bætti við: „En við erum ekki kom­in á þann stað enn þá.“

„Þetta svar er rétt, svo langt sem það nær. En nú er sú staða uppi að fé­lög sem taka til um 90% starfs­manna á al­menn­um vinnu­markaði hafa samþykkt þá samn­inga sem gerðir hafa verið til aðeins eins árs. Þeir horfðu til hinn­ar al­mennu stöðu þegar að fyr­ir­tæk­in eru að reyna að feta sig út úr óvenju­leg­um og erfiðum tíma, sem var þeim mjög mörg­um veru­lega óhag­felld­ur. Það var aðeins eitt verka­lýðsfé­lag sem krafðist þess að fá meira í sinn hlut en all­ir aðrir,“ segir Davíð og vill ekki sjá að sett verði lög á verkfalli Eflingar. Það er áherslubreyting. Allt gott með það.

„Það er frá­leitt að krefjast þess að rík­is­stjórn­in blandi sér í þetta sóló­spil Efl­ing­ar. Eng­in rök standa til þess. Það væri upp­skrift af nýju upp­námi á vinnu­markaði. Efl­ing lýt­ur eng­um þeim lög­mál­um sem rétt­læta sér­staka umb­un um­fram þau fé­lög­um sem hafa fyr­ir löngu samið. Slíkt væri að auki af­leitt for­dæmi. Aðferðirn­ar sem þeir nota eru að beita verk­föll­um að ör­fá­um fyr­ir­tækj­um og lama um leið starf­semi sem tek­ur til marg­falt fleiri og hafa ekk­ert með Efl­ingu að gera. Fjöldi fyr­ir­tækja fá þar með eng­ar tekj­ur þótt engu verk­falli sé beint að þeim! Minn­ir fram­gang­an því frem­ur á skemmd­ar­verk en hefðbundið verk­fall, þegar slík fyr­ir­tæki þurfa að loka eða skera niður sína starf­semi.“

Trúr málstaðnum skrifar Davíð: „Þess vegna neydd­ist SA til að leggja á verk­bann, sem er sjald­gæf aðferð, sem sam­tök­in forðast í lengstu lög.“