Róbert Árni Hreiðarsson má skipta eins oft um nafn og hann kemst yfir mín vegna. Hann er samt alltaf sami maðurinn. Hreinn og klár viðbjóður. Sama hvað vinveitt ríkiskerfi gerir.
Það voru mikil vonbrigði að hægt sé að veita honum mannlega syndaaflausn, og að það hafi verið gert. Af öllu því fólki, sem ég hef kynnst á síðustu árum og þess vegna áratugum, hef ég metið tvær mannseskjur einna mesta. Nöfn beggja voru tengd þessu hryllingsmáli, þar til nú. Það er viss léttir.
Guðni Th. Jóhannesson, forseti Íslands, er ekki gerandi í bullinu. Ákvörðunin var ekki hans. Hann var einungis að staðfesta með undirskrift sinni, rétt einsog hann gerir við ráðningu í ýmis embætti og eflaust margt annað sem ákveðið er á öðrum stöðum.
Ólöf heitinn Nordal var ráðherra á þeim tíma sem ákvörðunin var tekin. Nú hefur komið í ljós, og allt önnur og betri skýring liggur fyrir. Það var Bjarni Benediktsson sem gegndi ráðherrastörfum í veikindum Ólafar. Það var Bjarni sem sendi syndaaflausnina til forsetans til undirritunnar.
Einsog þetta mál er ömurlegt og vont fyrir allt og alla, er það viss léttir að sómafólkið Guðni Th. Jóhannesson og Ólöf heitinn Nordal, voru ekki gerendur í málinu og vilji þeirra kom hvergi við sögu.
Sigurjón M. Egilsson, sem er afi ungra stúlkna og slapp úr klóm barnaníðings 11 eða 12 ára gamall.
