Guðmundur Gunnarsson skrifar:
„Hækkanir launa á síðustu árum hafa aldrei náð til ellilífeyrisþega. Skattheimtan hefur verið meiri ef eitthvað er. Eldri borgarar geta ekki lengur geymt sparifé sitt á sparireikningum þar sem vextirnir, hvað lágir sem þeir eru, eru reiknaðir frá ellilaununum alveg upp á krónu. Hafi ársvextir af innstæðu numið 22.000 krónur eru dregnar sirka 2.000 krónur mánaðarlega af ellilífeyrinum þar til upphæðinni er náð. Nú er allt fé sett undir rúmdýnuna því eldri borgari má ekkert eiga án þess að vera refsað fyrir það með skerðingum af því litla sem ríkið skammtar. Bankarnir vilja sjálfsagt ávaxta fé eldri borgara svo þetta er ákaflega vitlaus aðgerð af hálfu stjórnvalda og þjóðinni ekki í hag.“