Gunnar Smári skrifar:
Þetta er svo fyndið að fólk ætti eiginlega að lesa þetta upphátt; hvílík þvæla! Það er auðséð að útgerðarmenn telja sig geta lagt hvað sem er á borð fyrir þjóðina. Íslendingar veiða miklu verðminni makríl en Norðmenn og Norðmenn selja á betri markaði, af einhverjum dularfullum ástæðum eru íslenskir bundnir hinum lélegu mörkuðum. Samt kemur fram í gögnum könnunarinnar að munurinn á afurðaverði var miklu minni, þótt töluverður væri, en munurinn á aflaverðmæti.
Ef trúa ætti LÍÚ þá verða til stórkostleg kraftaverk við frystingu á makríl á Íslandi. Á meðan verðmætið jókst um 20,69 kr. á hvert kíló í Noregi að meðaltali 2016-17 jókst verðmætið um 100,68 kr. á Íslandi. Ástæðan er auðvitað ekki sú að íslenskir útgerðarmenn séu snillingar í frystingu makríls; ástæðan er sú að til að svína á starfsfólki sínu þá selja þeir sjálfum sér makrílinn á svívirðilega lágu verði upp úr skipunum og hafa af sjómönnum milljarða á milljarða ofan; stinga því í eigin vasa (og fela líklega í aflöndum).
Þessi könnun og viðbrögð útgerðarmanna við
henni sýna ekki aðeins að íslenskir útgerðarmenn eru þjófar heldur skammast
þeir sín ekki fyrir það, eru með öðrum orðum forhertur glæpalýður.