Hvorki aldraðir né láglaunamenn hafa neitt gagn af því að vita hvað þeir hafi fengið mikla hækkun undanfarin ár.
Björgvin Guðmundsson skrifar:
Ráðamenn þjóðarinnar eru mjög sjálfumglaðir. Þeir, sumir hverjir a.m.k., berja sér á brjóst og segja, að þeir hafi unnið mikil afrek, þar á meðal fyrir aldraða og öryrkja. Lífeyrir þeirra hafi hækkað einhver ósköp á undanförnum árum. Það stenst ekki.
En það sem skiptir þó mestu máli er hvað þarf mikið til framfærslu Í DAG. Hvað þarf mikið til þess að lifa sómasamlegu lífi. Það gildir bæði fyrir aldraðra og örykja og fyrir lægst launaða verkafólk.
Hvorki aldraðir né láglaunamenn hafa neitt gagn af því að vita hvað þeir hafi fengið mikla hækkun undanfarin ár. Að vísu er það aðeins brot af ofurhækkun yfirstéttarinnar. En mestu skiptir að laun og lífeyrir í dag dugi til framfærslu, dugi til mannsæmandi lífs. Krafa verkafólks er 424 þús kr brútto á 3 árum, fyrsta hækkun 14%. Ég tel, að lífeyrir þurfi að hækka svipað.
