Annar ráðherra er gírugur. Hann sér fyrir sér frábært færi á að auka flata skatta.
Einn er hornreka. Allir aðrir eru með. Eyþór Arnalds er á móti. Allir aðrir eru með. Mikið vantar upp á að okkur sé sagt hvernig eigi að fá peninga til að borga alla þá 120 milljarða sem þarf til að lagfæringar verði gerðar á götum og vegum hér í mesta þéttbýlinu. Ekki er annað hægt en að sýna því skilning að ábekingar málsins segi ekki hvernig eigi að borga allt það sem hefur verið kynnt.
Ástæðan er einföld. Ekki einn einasti ráðherra, bæjarstjóri eða nokkur annar hafa hin minnsta grun um hvernig á að borga allt það sem sagt er vera fram undan. Ekki einn einasti. Aðeins er rætt um einhverja skýjaborg þar sem Sigurður Ingi, formaður Framsóknar og ráðherra, fær að baða sig í sviðsljósinu. Eða í óvissunni. Víst er og öruggt að kekkir munu finnast í graut Sigurðar Inga. Til þessa hefur honum ekki tekist sérstaklega vel upp. Svona almennt.
Annar ráðherra er gírugur. Hann sér fyrir sér frábært færi á að auka flata skatta, nefskatta, þar sem hver og einn, staurblankir og stórríkir, borgi jafnt mikið, alveg upp á krónu. Sá er stórríkur. Í frétt um skýjaborgina segir orðrétt: „Gjaldtaka á að skila fjórum milljörðum á ári. Útfærslan liggur ekki fyrir.“
Þetta er stóra málið. Búið er að fagna „samkomulagi“ sem er þegar betur er skoðað; skot í myrkri.
-sme
