Mikil umræða hefur skapast vegna Klaustursmálsins og siðanefndar Alþingis. Gunnar Smári skrifaði:
„Hvað segið þið um ræðu Sigmundar Davíðs í kvöldfréttum Ríkisútvarpsins? Er þetta byrjunin á endinum eða endirinn á byrjuninni? Og þá endanum á hverju? Hvert getur þetta eiginlega farið? Í hverju erum við lent?“
Margir sögðu sina skoðun. Hér eru örfá dæmi:
Hallur Magnússon: „Nú biðst ég fyrir fram afsökunar á orðbragðinu, en ég ákvað að nota íslensku sem Miðflokksmenn skilja:
Í stað þess að taka afar milda niðurstöðu siðanefndar og forsætisnefndar Alþingis af karlmennsku ákváðu þessi grey að væla eins og móðursjúkar kellingar yfir því sem þeir túlka sem óréttlæti heimsins. Þeir gera mæðrum sínum skömm til. Þær góðu konur ólu þessa pjakka ekki til að standa í þessum sporum né að brúka þann sorakjaft sem þeir gerðu. Bæði þeir sem fengu áminningu og þeir sem sluppu með skrekkinn með því að njóta vafa sem nánast var enginn…“
Þór Saari: „Þessi niðurstaða var skrifuð inn í þetta leikrit frá fyrsta degi þegar KJ sagði að þeir yrðu að eiga þetta við sjálfa sig. Undir það tóku svo BB og SIJ síðar þann sama dag. Vandinn er Alþingi og vinnubrögðin þar og vanhæfni þess að taka á svona málum. Gleymum ekki að skýrsla Rannsóknarnefndar Alþingis um Hrunið var rædd í einn dag á þinginu og það aðeins tveim dögum eftir útgáfu hennar (hún var 9 bindi).“
Björn Leví Gunnarsson: „Já það getur verið glæpur að leka upplýsingum, en á sama tíma geta þær upplýsingar átt erindi til almennings. Þess vegna erum við með lög til að vernda uppljóstrara.
Ef fólk tekur eftir því, þá var enginn fjölmiðill kærður og hvað þá sekur fyrir dreifingu á óviðeigandi efni. Það var bara reynt að klekkja á uppljóstraranum. Ef efnið átti ekki erindi til almennings þá var það ábyrgð fjölmiðlanna sem birtu upplýsingarnar að bera.
Þess vegna er þessi málsvörn SDG ekkert nema þvættingur og fyrirsláttur. Aum undanbrögð til þess að reyna að slá ryki í augu fólks.“
Þóranna Haraldsdóttir: „Sigmundur er frekar sorglegt eintak af manni sem því miður allt of margir líta upp til og trúa bullinu sem hann kokkar upp, ég er með það á hreinu að Sigmundur hefur engan áhuga á að vernda íslenska náttúru, ef hann kemst til valda mun hann svífast einskis og halda áfram með áform sín að leggja sæstreng til Bretlands.“