Ræða Sólveigar Önnu Jónsdóttur á 100 ára afmæli fullveldisins:
„Jæja, sko strákar, í alvöru, það sem mig langar bara að segja við ykkur er það að þið tveir, í öllu ykkar veldi, með allar ykkar gáfur, allt ykkar bakland, öll ykkar saga, öll ykkar menntun…
Það sem ég er bara að segja skilurðu, að þið eruð náttúrulega rosalega ábyrgir fyrir því að veita kellingunni skjól. Og það kann að vera snjallt hjá ykkur. Það kann að vera snjallt, að veita henni skjól. En á endanum held ég að staðan verði þannig að þið verðið krafðir svara um það, hvernig ætlið þið að láta þetta ganga upp, drengir mínir? Hvernig ætlið þið að láta þetta ganga upp?“
Frjálsir og fullvalda karlar spyrja frjálsa og fullvalda karla, fína karla í öllu sínu fullveldi, menntaða karla með sögu, gáfaða karla, karla sem vegna síns fullveldis geta veitt kellingu skjól. Þetta er alvöru spurning; af hverju ættu þeir að veita kellingunni skjól? Þetta er alvöru spurning inní raunveruleika alvöru fullveldis-karla, því að þrátt fyrir að fyrir kellinguna sjálfa og okkur hinar í kellinga-rauveruleikanum líti það kannski þannig út að kellingin sé eiginlega að veita köllunum skjól, þá er það náttúrlega ekki svoleiðis í alvöru fullveldiskalla-raunveruleikanum; það getur enginn kerling veit körlum skjól því kerlingar eru aumingjar sem kunna ekkert nema að væla, fávitar sem halda alltaf sömu ræðuna, það er kannski hægt að ríða þeim, en djöfull sem það fellur hratt á þær, helvítis kerlingarklessurnar. Þær get ekki einu sinni drullast til að vera áfram hot, og hvaða gagn er þá hægt að hafa af þeim, maður spyr sig?
Það getur enginn kelling veitt körlunum skjól; þvert á móti,það þarf að veita öllum heimsins volandi kellingum skjól í faðmi kallanna:
Not all men fá verðlaun fyrir að vera He for She, en ok, afsakið hér með verður það að viðurkennast að við helvítis tussurnar höfum verið doldið efins um þá aðferðafræði, höfum stundum röflað eitthvað kellingaröfl hvor í aðra; af hverju eiga kallarnir að fá að stela kvennabaráttunni okkar höfum stunduð stolist til að hugsa þegar við erum á túr og í vondu skapi, Yes all men, höfum við stundum hvæst, sorrý með okkur, við erum svona óttalegar tíkur stundum, þegar við erum á túr eða bara eitthvað að væla sem við getum náttúrlega gert hvar sem er, hvenær sem er, þá höfum við stundum hugsað plís, getum við bara leyft konum að berjast fyrir frelsinu sínu, mega þær ekki kannski bara eiga það, er hvort sem er ekki nóg annað fyrir kallana að stússast,stundum erum við bitrar, aftur sorrý með okkur og förum í fýlu og viljum ekki fagna neitt, ekki eins sinni fullveldi, hvaða fullveldi; við erum nýttar til vinnu, nýttar til háðungar, nýttar til smánunnar, hugsum við þegar við erum eitthvað í kellingafýlunni, nýttar til að halda uppi kerfi sem He for She getur montað sig af í útlöndum;
viljiði bara sjá allt jafnréttið strákar mínir, þetta gerðum við alveg sjálfir, nýttar til að vera barnapíukellingar, nýttar til að kellingast með krökkunum; æ sjáiði hvað þær eru góðar við krakkana, þetta er þeim náttúrlega eðlislægt þessvegna þurfa þær engan pening, móðureðlið býr í píkunni á þeim og það eru sko nóg laun, elsku kallinn minn.