Björn Leví Gunnarsson:
„Þegar kom að fjárlögum fyrir árið 2020 var hvergi fjallað um áætlaðan kostnað við launahækkun æðstu ráðamanna þann 1. janúar 2020 og þegar ég spurði um það þá komu engin svör. Mér fannst það bara fínt, ráðherra ætlaði greinilega að sleppa því bara og ég hafði engan áhuga á að minna þau frekar á þetta bráðabirgðaákvæði. Auðvitað hélt ég að það ætti samt að vera hækkun og hefði viljað vita hver hún ætti að vera í umræðunni um fjárlög 2020 en ekkert fannst. Ég beið því átekta og engin launahækkun kom 1. janúar (við erum á fyrirframgreiddum launum). Kannski voru þetta mistök, þannig að ég beið þangað til 1. febrúar. Ekkert.
Áhugavert, hugsaði ég með mér. Þau ákváðu að sleppa þessu. Fínt, best að minna þau ekkert á þetta og fínt að þau voru ekkert að tilkynna það sérstaklega og búa til eitthvað mont út af því. Ég ætla þá ekkert að skipta mér af þessu …
En nei. Nú kemur í ljós að þau „gleymdu“ þessu alveg og ætla nú allt í einu að muna eftir þessari launahækkun þegar þau ákveða að hætta við „næstu“ launahækkun.
Hvar er aftur „helvítis fokking fokk“ skiltið?“
