Henti gjöf frá Félagi frjálsra stúdenta
„...að láta vesalingana drepast úr atvinnuleysi og hungri en að leyfa ríkinu að redda einhverju eftir að kapítalistar eru búnir að rústa samfélaginu.“
Sólveig Anna Jónsdóttir skrifar: Félag frjálsra stúdenta færði mér „gjöf“; Hagfræði í hnotskurn eftir Henry Hazlitt, mann sem elskaði Mises og Hayek útaf lífinu. Herny reiknaði víst sjálfur út að hann hefði skrifað 10 milljón orð…
Semsagt; fyrsta flokks Homo Economicus, svo æstur í að reikna út tilveruna að hann nennti að telja öll orðin sín. It takes all kinds, I guess. Hann hataði velferðakerfi og réðst stöðugt á New Deal Roosevelt, af sannri prinsippmennsku; það er betra að láta vesalingana drepast úr atvinnuleysi og hungri en að leyfa ríkinu að redda einhverju eftir að kapítalistar eru búnir að rústa samfélaginu. Því hvernig öðruvísi á vinnuaflið að læra að hegða sér ef við sameinumst ekki í að pína það og kremja?
Frjálsir stúdentar sem væntanlega verða bráðum okkar nýju Overlords, innblásnir af mennskum reknivélum og æstir í að kenna vinnuaflinu nýjar og betri lexíur, mega svosem alveg halda áfram að færa mér pakka í vinnuna. En ég (í anda jólanna?) er að pæla í að færa þeim þessa uppástungu, með kveðju; Prófiði að vinna í 10 ár sem láglaunakona á íslenskum útsölu-vinnumarkaði, prófiði að eiga vinkonur sem þurfa að vera í tveimur vinnum til að geta borgað húsaleigina, prófiði að eiga vinkonur sem þurfa að vera í þremur vinnum til að geta tryggt afkvæmum sínum öruggt þak yfir höfuðið, prófiði að skoða launaseðla fólks sem lendir í klónum á gróðasjúkum kapítalistum, prófiði að tala við fólk sem hefur unnið alla æfi og getur ekki hætt, þrátt fyrir að vera orðið sjötugt, vegna eigna og allsleysis, prófiði að lifa og starfa sem verka og láglaunamanneskjur og þegar þið eruð búnir að prófa það; tja, þá getum við kannski rætt um frelsið í sínum víðasta skilningi.
Skrifin eru fengin af Facebooksíðu Sólveigar Önnu.