„Heil­brigðis­yf­ir­völd hætti þess­um lífs­hættu­lega löggu­leik“

„Á end­an­um mun raun­veru­leik­inn banka á dyr. Sjóðir rík­is­ins eru að klár­ast og láns­kjör að versna. Hækk­un bóta mun leiða til lækk­un­ar geng­is og minnk­un skatt­tekna mun leiða til niður­skurðar. Aukið at­vinnu­leysi mun leiða til meiri fá­tækt­ar og von­leys­is í sam­fé­lag­inu. Ef haldið er áfram á sömu braut mun neyðin á end­an­um verða svo mik­il að marg­falt fleiri munu deyja af Covid-aðgerðunum en af sjúk­dómn­um sjálf­um. Útil­okað verður því að halda land­inu lokuðu til 2022 og seinni bylgj­ur verða því óumflýj­an­leg­ar,“ þannig skrifar Jóhannes Loftsson, efna- og byggingarverkfræðingur, og Mogginn birtir.

Jóhannes er afar gagnrýninn á aðgerðir vegna Covid.

„Eina leiðin út úr þess­ari blind­götu er að heil­brigðis­yf­ir­völd hætti þess­um lífs­hættu­lega löggu­leik og ein­beiti sér aft­ur að því að bæta heilsu Íslend­inga með raun­hæfri stefnu sem er sjálf­bær til lengri tíma. Áður en það ger­ist verður ís­lensk þjóð að vakna. Líf heill­ar þjóðar er að veði.“

Grein Jóhannesar er löng. Þar segir meðal annars:

„Aðgerðir sem í upp­hafi voru kynnt­ar sem neyðarráðstöf­un til skamms tíma svo að heil­brigðis­kerfið réði við óþekkta drep­sótt hafa smám sam­an breyst í að hefðbundn­ar lækn­ing­ar hafa orðið að víkja fyr­ir óhefðbund­inni lög­gæslu sem eng­inn veit hvenær muni enda. Slík alræðis­inn­grip í lífs­nauðsyn­lega heil­brigðisþjón­ustu kosta alltaf fórn­ir sem nú eru smám sam­an að koma í ljós.

Dag­leg­ir neyðar­fund­ir hafa skapað ótta undiröldu í sam­fé­lag­inu sem fólk þolir mis­vel. Ein af­leiðing er sú að í lok júlí höfðu álíka marg­ir framið sjálfs­víg og venju­lega gera yfir heilt ár. Önnur af­leiðing er að fólk er seinna að leita til lækn­is auk þess sem hundruðum lækn­isaðgerða hef­ur verið frestað. Það er dauðans al­vara þegar al­var­leg­ir sjúk­dóm­ar fá að áger­ast og miðað við mat á áhrif­um sam­bæri­legra inn­gripa er­lend­is má áætla að fjöldi manns­lífa hafi þegar tap­ast eða muni tap­ast vegna meðferðartaf­anna.

Gróft áætlað hafa aðgerðir yf­ir­valda þegar kostað 20-30 manns­líf til viðbót­ar við sjúk­dóm­inn sjálf­an. Það er samt bara topp­ur­inn á ís­jak­an­um. Mann­skæðasta af­leiðing djúpr­ar kreppu er hinn óumflýj­an­legi niður­skurður í heil­brigðis­kerf­inu sem koma skal. Í síðustu kreppu fór niður­skurður­inn yfir 200 millj­arða á nú­v­irði. Covid-krepp­an stefn­ir hins veg­ar í að verða sú dýpsta í lýðveld­is­sög­unni og mun vara mörg ár. Skaði slíks niður­skurðar mun telj­ast í hundruðum manns­lífa en ekki tug­um. Þessi líf virðast þó ekki eins jöfn og önn­ur fyr­ir þá sem vilja fresta komu Covid með lög­reglu­ríki.

Hin stór­hættu­lega lög­gæslu­lækn­inga­tilraun bygg­ist á stjórn­mála­lof­orði um að galdra­lækn­ing sé rétt hand­an við hornið: Bólu­efni sem lækn­ar alla. Ekki er þó allt sem sýn­ist. Ef bólu­efni finnst þá tek­ur þróun þess venju­lega 10-20 ár til að tryggja að það sé ör­uggt. Kraf­an um flýtiþróun hef­ur nú orðið ör­ygg­is­sjón­ar­miðum yf­ir­sterk­ari og því hafa bólu­efna­fram­leiðend­ur kraf­ist und­anþágu frá skaðabóta­ábyrgð. Vernd bólu­efn­is­ins mun að auki verða tak­markaðri fyr­ir fólk í áhættu­hópi og þrátt fyr­ir þró­un­ar­hraðann bú­ast Sví­ar ekki við að geta byrjað að nota bólu­efnið fyrr en í lok næsta árs eða byrj­un 2022. Sama hlýt­ur því að gilda um Ísland því okk­ar bólu­efni mun koma frá Svíþjóð. Loka verður land­inu til 2022 ef yf­ir­völd ætla að halda nú­ver­andi stefnu til streitu. Ísland stefn­ir því í hrun af slíkri bibl­íu­sögu­legri stærðargráðu að eng­inn hef­ur enn treyst sér til að meta skaðann.“