Hverjir eru hagsmunir sjóðfélaga?
Eru það okurvextir, verðtrygging og arðsemiskrafa lífeyrissjóða?
Er það sú sorglega staðreynd að geta ekki eignast þak yfir höfuðið með eðlilegum hætti?
Er það húsnæðismarkaðurinn sem sjóðirnir neyta aðkomu í að byggja upp nema á markaðslegum forsendum?
Eru það lífskjörin sem kosta okkur margfalt meira en í nágrannalöndunum?
Er það krafa sjóðanna um arðsemi hlutabréfa þar sem stjórnendur eru verðlaunaðir með bónusum og launahækkunum fyrir að halda kaupgjaldi niðri og álagningu uppi?
Er það rekstrarkostnaður og yfirbygging lífeyrissjóðakerfisins?
Eru það hagsmunir sjóðfélaga að hafa enga lýðræðislega aðkomu að stjórnum sjóðanna?
Voru það hagsmunir sjóðfélaga að fjárfesta í silicon verksmiðju á Reykjanesi?
Eru það hagsmunir sjóðfélaga að taka annan snúning á sama verkefni?
Voru það hagsmunir sjóðfélaga að fjármálastofnun notaði lífeyrissjóð í sinni umsjón til að moka í eigin gæluverkefni?
Voru það hagsmunir sjóðfélaga þegar lífeyrissjóðir mynduðu fjárfestingablokkir með ákveðnum öflum í viðskiptalífinu með skelfilegum afleiðingum?
Eru það hagsmunir sjóðfélaga að æðstu stjórnendur 22 lífeyrissjóða fengu ríflega 940 milljónir í launagreiðslur árið 2016?
Eru það hagsmunir sjóðfélaga að kosta til að lágmarki 20 milljörðum á ári til að fóðra fjármálakerfið með fjárfestingargjöldum og rekstrarkostnaði?
Eru það hagsmunir fyrirtækja að lífeyrissjóðir eru í beinni samkeppni við fyrirtæki á almennum markaði?
Eru það hagsmunir sjóðfélaga að greiða að lágmarki 109 milljarða á ári í ávöxtunarkröfu til að standa undir 3.112 milljarða innlendum eignum kerfisins?
Eru það hagsmunir sjóðfélaga að atvinnurekendur eru í ráðandi stöðu í stjórnum sjóðanna?
Eru það hagsmunir sjóðfélaga að stjórnendur kerfisins sópi undir teppi eigin afglöpum í stað þess að skoða og rannsaka og verja raunverulega hagsmuni sjóðfélaga með gagnrýnni hugsun og raunverulegri skoðun?
Er virkilega ekki meiri metnaður í þessu kerfi en að sjóðfélagar lifi sem skulda og vinnuþrælar allt sitt líf til að fóðra óraunhæfa ávöxtunarkröfu og hugmyndafræði sem gengur ekki upp þegar á reynir?
Hvar var FME þegar sjóðirnir brutu lög með gjaldmiðla braski sínu í aðdraganda hrunsins?
Hvar var FME þegar lífeyrissjóðirnir tóku sér áberandi stöðu með viðskiptablokk Bakkavararbræðra eða annara nafntogaðra útrásarvíkinga?
Hvar var FME þegar sömu bræður tóku tug milljarða snúning á sjóðunum þegar þeir voru blekktir til að selja á undirverði?
Hvar var FME þegar endurskoðendur kvittuðu uppá gjaldþrota bankakerfi, sem þeir vissu að væri gjaldþrota? Hvar voru hagsmunir sjóðfélaga og lög um lífeyrissjóði þá?
Hvar var FME þegar fjármálakerfið dældi út ólöglegum gengistryggðum lánum?
Hvar var FME þegar banki notaði lífeyrissjóð í sinni umsjón til að fjárfesta í kísilverksmiðju?
Hvar var FME þegar við raunverulega þurfti á þeim að halda til að verja hagsmuni almennings og sjóðfélaga lífeyrissjóðanna.
Viðbragðshraði FME er nokkuð áhugaverður þegar kemur að þeirri spurningu hvort lífeyrissjóðir eigi að skrúfa fyrir fjárfestingar í atvinnulífinu þegar vinnudeilur eru yfirvofandi eða átök.
Ekki heyrðist mikið í FME þegar sjóðirnir okkar voru notaðir sem opin veski útrásarinnar!
Ekki verður nú sagt að ferilskrá FME sé sérlega glæsileg.
Væri þá ekki ábyrg nálgun að fjárfesta ekki þegar óvissa er mikil?
Það er ekkert sem bannar það!
Ekkert.
