- Þetta er hneyksli.
- „Komust í feitt.“
- Mikil sögufölsun.
- Niðurrif er viðkvæmt.
- Leikur með opinbert fé.
„Þessi svör bera með sér enn frekari staðfestingu að í þessari framkvæmd, Nauthólsvegur 100, var opnað fyrir peningakrana. Margir sem þarna komu að hafi heldur betur „komist í feitt“ eins og það er stundum orðað. Hvert sérstakt viðvik/verk kostaði mikið, sem dæmi kostaði einn gluggi á gaflvegg kr. 1,25 milljónir. Vá! (Endursmíði, en gamli glugginn var til og er fyrirmynd. Ekki þarf því að teikna, bara smíða.)“
Þannig hefst bókun þeirra Kolbrúnar Baldursdóttur og Vigdísar Hauksdóttur í borgarráði.
„Margt hefði átt að vera vitað fyrir fram t.d. að niðurrif yrði viðkvæmt. Hér er glefsa úr svarinu sem segir mikið: Efni sett til hliðar, geymt til síðari nota sem síðan reyndist ekki hægt“ er dæmi um vitleysisganginn. Gaflveggur er gerður upp í stað endursteypunar kemur fram á einum stað og enn aftur síðar „smíðaðar voru stálstyrkingar til styrkingar á gömlum rústum, allir veggir voru ójárnbendir og vandasamt að koma þessu á húsið“.
„Af hverju voru ekki steyptir nýir veggir? Að styrkja með stáli er eins mikil sögufölsun og að steypa að nýju. Þessi atriði sem varða gaflveggina kostuðu rúmlega 7 milljónir. Einn liður í svarinu er: Gamlir stálbogar endurnýttir. Segir þar að hluti stálboga var endurnýttur sem stöllun á lóð, hreinsaðir og styrktir. Þetta eitt kostaði 1,8 milljónir. Þarna er verið að leika sér með fé borgarbúa eins og enginn sé morgundagurinn. Þetta er hneyksli og slæmt að frá þessu ganga ábyrgðaraðilar eins og ekkert sé,“ bóka þær Kolbrún og Vigdís.
