Ef orðinu Jesús er skipt út með orðinu Samviska fær textinn víða skiljanlegri merkingu fyrir nútímafólk.
Ragnar Önundarson skrifar:
Nú eru börnin skírð með skel … segir í fyrirsögn á forsíðu Mbl.
„Hertar sóttvarnarreglur vegna kórónuveirunnar hafa leitt af sér breytingar á flestu í samfélaginu, svo sem um tveggja metra fjarlægð milli fólks sem ber að forðast snertingu. Nýjast í því sambandi er að nú nota sumir prestar skeljar til að ausa vatni yfir höfuð barnsins við skírn til að koma í veg fyrir snertingu.“
„Allt hefur þetta svo skírskotun í söguna og langt aftur því sagan segir að Jóhannes skírari hafi skírt Jesú með því að hella vatni yfir höfuð hans með hörpuskel, rétt eins og séra Aldís Rut gerði í gær við athöfn sem var í heimahúsi.“
Þessi frásögn um skírn Jesú er ekki studd framburði vitna. Hörpuskelin varð löngu síðar tákn pílagrímsins á eilífðargöngu sinni „í leit að ljósi og sannleika,“ eins og það er stundum nefnt.
Líklegra er að Jesús hafi verið skírður svonefndri „niðurdýfingarskírn,“ þó líklegast sé að þessi umbótasinnaði gyðingur hafi haldið sig við þann sið sem hann ólst upp við og vildi bæta.
Niðurdýfingarskírnin er táknræn framkvæmd Davíðsstjörnunnar: Vatn er tákn Kaos, sem jafnhliða þríhyrningur með eitt hornið niður táknar. Hinn þríhyrningurinn, jafnhliða með eitt hornið upp, táknar Eld og Anda. Hinn skírði er táknrænt færður niður í Kaos, til Heljar, og þaðan aftur upp til Ljóss og Lífs, sem eru hliðstæður Elds og Anda. Í tákninu felst að menn skuli ,,endurfæðast” til nýrrar tilveru. Jesús er „erkitýpa“ Samviskunnar. Ef orðinu Jesús er skipt út með orðinu Samviska fær textinn víða skiljanlegri merkingu fyrir nútímafólk.
