Fólk saknar þeirrar Katrínar sem var

„Ég held að útgerðarfyrirtæki hafi oftar en ekki náð eyrum stjórnmálamanna og fengið fyrirgreiðslu.“ Þetta eru óbreytt orð núverandi formanns atvinnuveganefndar, þess þingmanns sem berst harðast fyrir lækkun veiðigjalda. Það er kostulegt að það fólk sem hefur talað svona hafi snúist svo mikið í trú sinni.

Sitja uppi með fortíðina

Það er hægt að fylla margar, margar blaðsíður með tilvitnunum í orð þingmanna Vg þar sem þeir hafa tjáð skoðanir sínar á veiðigjöldum, skoðanir sem eru þvert á það sem flokkurinn boðar í dag.

Skoðum betur spor Vg: „Það verður auðvitað hver og einn að bera ábyrgð á fyrirtæki sínu alveg eins og hann ber ábyrgð á sér og heimilisrekstri sínum. Það gengur ekki að hafa veiðigjöld að skálkaskjóli og kenna þeim um þó að vissulega sé sú staða alltaf ömurleg þegar fyrirtæki sjá ekki fram úr að geta rétt sig af.“

Og eins þetta: „Það hlýtur að vera krafa á þá sem eru í rekstri að reka fyrirtæki sín vel og ef menn fá fyrirgreiðslu og aðstoð umfram það sem hinum almenna borgara býðst verður að rökstyðja með góðum hætti að eitthvert jafnræði sé á ferð en ekki að duttlungar hverju sinni í stjórnkerfinu eða í fjármálakerfinu ráði þar för.“

Það er ekki sanngjarnt ef flokkur og þingmenn komast undan sjálfu sér og að fortíðin sé ekki rifjuð upp þegar viðsnúningurinn er svo mikill sem raun ber vitni.

Katrín sem var og Katrín sem er

„Nú höfum við forsætisráðherra sem situr í skjóli svikinna loforða, loforða sem hún gaf eigin kjósendum sem síst af öllu kusu hana til að gegna hlutverki öndunarvélar fyrir aðframkomið valdakerfi,“ sagði Þórhildur Sunna Ævarsdóttir, þingflokksformaður Pírata, í stjórnmálaumræðunum í gærkvöld.

Þannig er það, með réttu eða röngu, en líklegast með réttu, að Katrín Jakobsdóttir hefur ekki þau völd sem forsætisráðherra ber. Óheillasporið hefur verið stígið. Hún virðist hafa stungið sér til sunds og sér nú að það er ekkert vatn í lauginni. Lendingin verður harkaleg.

Katrín Jakobsdóttir var vonarstjarna íslenskra stjórnmála. Því eru vonbrigði og undrun margra svo mikil. Fólk saknar þeirrar Katrínar sem var en vill ekkert með þá Katrínu sem er.

„Það verður auðvitað hver og einn að bera ábyrgð á fyrirtæki sínu alveg eins og hann ber ábyrgð á sér og heimilisrekstri sínum.,“ er haft eftir talsmanni Vg hér að ofan. Sama gildir væntanlega um flokka og formenn þeirra.

-sme