Þórður Snær Júlíusson skrifar í Kjarnyrt. Hann skrifar meðal annars um hvernig Sjálfstæðisflokkurinn klofnaði svo úr varð Viðreisn.
„Þann 21. febrúar 2014 lagði Gunnar Bragi Sveinsson, þáverandi utanríkisráðherra í ríkisstjórn Sjálfstæðisflokks og Framsóknarflokks, fram þingsályktunartillögu um að draga umsókn Íslands að Evrópusambandinu til baka.
Í kjölfar þess að tillagan var lögð fram urðu fjöldamótmæli á Austurvelli og hópur alþjóðasinnaðra sjálfstæðismanna klauf sig opinberlega frá flokknum sínum. Meðal annars gagnrýndi fyrrverandi varaformaður Sjálfstæðisflokksins, Þorgerður Katrín Gunnarsdóttir, stefnu flokksins harðlega og sagði að hún vildi ekki að harðlífið tæki hann yfir. „Við viljum ekki að svartstakkarnir í flokknum eigi flokkinn meira en ég og þú,“ sagði Þorgerður Katrín í þætti á RÚV skömmu eftir að tillagan var samþykkt.
Þessir atburðir klufu Sjálfstæðisflokkinn og leiddu til stofnunar Viðreisnar, sem Þorgerður Katrín leiddi í ríkisstjórn eftir kosningarnar seint á síðasta ári og eru því einn helsti áhrifavaldur í sögu Sjálfstæðisflokksins. Hann hefur aldrei náð vopnum sínum að fullu aftur og fékk í fyrsta sinn í sögu sinni undir fimmtungi atkvæða síðast þegar þjóðin gekk að kjörkössunum.“
Vilhjálmur Egilsson, fyrrum þingmaður Sjálfstæðisflokksins, sagði á Samstöðinni að hann vilji fá hinn gamla Sjálfstæðisflokk aftur. Þar sem var rúm fyrir skiptar skoðanir.