Er þörf fyrir Sjálfstæðisflokkinn?

„Sjálf­stæðis­flokk­ur­inn hef­ur verið skjól fyr­ir sjálf­stætt fólk, ein­yrkja, frum­kvöðla og trillu­karla. Ef skil verða á milli þeirra og flokks­ins, þá er spurn­ing hvort ein­hver þörf sé fyr­ir Sjálf­stæðis­flokk­inn. Varla er ætl­un­in að flokk­ur­inn verði flokk­ur bænda og emb­ætt­is­manna?“

Þannig skrifar Vilhjálmur Bjarnason í Moggann. Vilhjálmur segir réttilega að hann sé fyrrverandi þingmaður, og bætir við: „Og verður það aftur.“

Síðast ýtti Bjarni Benediktsson Vilhjálmi úr öruggu sæti sem hann vann til í prófkjöri. Bjartur í Sumarhúsum er Vilhjálmi ofarlega í huga.

„Bjart­ur hef­ur æv­in­lega talað fyr­ir Sjálf­stætt fólk. Í upp­gjöri hans við sjálf­stæðið sagði Bjart­ur; „ég segi fyr­ir mig, maður fer á mis við lífið þángaðtil maður er orðinn sjálf­stæður. Fólk sem er ekki sjálf­stæðis­fólk, það er ekki fólk. Maður sem er ekki sjálfra sinna, hann er eins og hund­laus maður.“

Sjálf­stætt fólk og borg­ara­leg öfl verða að standa sam­an.“